اصلاح ساختار فوتبال پایه مساوی است با اصلاح فوتبال کشور

محسن بابادی- کارشناس ورزشی پرتو جنوب

همواره گفته ایم تا فوتبال پایه درست نشود و سروسامان نگیرد، ساختار فوتبال کشور اصلاح نخواهد شد و بهبود نمی یابد. پس بهتر شدن اوضاع فوتبال پایه با همین بضاعت اندک نیز، کمک شایانی به رشد و توسعه فوتبال کشور خواهد کرد.

یکی از مهم ترین ارکان فوتبال پایه مدارس فوتبال هستند. اما مشاهده می شود میان همین مدارس فوتبال نیز همبستگی و انسجام لازم وجود نداشته و هر مدرسه فوتبالی ساز خود را می زند. تقریبا هیچ دو مدرسه فوتبالی را مشاهده نمی کنیم که یکدیگر را همپوشانی و تعاملات سازنده ای داشته و هر مدرسه فوتبال یا به اصطلاح بهتر بنگاه اقتصادی، دیگری را به چشم رقیب یا هوو نگاه کرده و چشم دیدن موفقیت آن را ندارد.

بسیار مشاهده شده در یک مدرسه فوتبال از دیگر مدارس و عملکرد آنها بدگویی شده و هر مدرسه فوتبال خود را بهترین مرکز آموزش و بقیه را ضعیف ترین و ناکارآمدترین معرفی می کند. هر مدرسه فوتبال نحوه برگزاری کلاس ها، شیوه آموزش، کادر مربیان و همه‌چیز خود را برترین و دیگران را با نگاهی تحقیرآمیز نگریسته و حتی آن ها را فاقد استاندارد های لازم می داند.

تعامل بازیکن و مربی بین اکثر مدارس فوتبال و حتی رده های باشگاهی پایه به ندرت و به سختی صورت می پذیرد و اگر یک بازیکن یا مربی بین دو مدرسه فوتبال که بعضا در یک زمین تمرینی اما در ساعات و سانس های مختلف به آموزش می پردازند جابجا شود، گویی بازیکنی از پرسپولیس به استقلال یا از ریال مادرید به بارسلونا و بالعکس منتقل شده که این قدر پشت سر وی حرف و حدیث و حاشیه ایجاد می شود. گویی به تیم یا مدرسه فوتبال سابق خود خیانت کرده که چنین راجع به وی قضاوت می کنند.

این در حالی است که به ندرت مدرسه فوتبالی به لحاظ کیفیت زمین تمرینی، تعدد بازیکنان در هر سانس، کادر مربیان، شیوه آموزش، وسایل کمک آموزشی و سیستم مدیریتی کامل بوده و هر کدام به نوعی عیب و نقصی دارد. پس می طلبد مدارس فوتبال تعامل و ارتباط بهتری با یکدیگر داشته و عیب و ایراد هم را بپوشانند و این قدر در مقابل اهالی فوتبال و خصوصا خانواده ها از هم بدگویی نکرده و یکدیگر را تخریب نکنند.

آخر مگر پول و منافع شخصی چقدر ارزش دارد که به خاطر آن زحمات، ارزش ها و آبروی مدیر، مربی یا آن مدرسه فوتبال را نادیده گرفته و تنها نیمه خالی لیوان را ببینیم؟ آیا این رفتار ها و خودبرتربینی ها می تواند به رشد و تعالی یک مدرسه فوتبال کمک کرده و دیگری را عقب نگه دارد که این گونه حدود اخلاقی را زیر پا می گذاریم؟

به اعتقاد بنده هرگز. پس بهتر است مدیران، مربیان و اهالی فوتبال بیش از گذشته این موارد را رعایت نموده تا همین چرخه ناقص و ضعیف فوتبال کشور در رده های پایه مختل نشده و همچنان راه خود را کژدارومریض طی کند تا ببینیم در آینده چه می شود.