دلایل عقب ماندگی فوتبال خوزستان و راهکارهای بهبود آن

محسن بابادی- کارشناس ورزشی پرتو جنوب

فوتبال خوزستان از دیرباز محل و مهد پرورش بازیکنان بزرگی در کشور و آسیا بوده است. این یک شعار نیست و حقیقتی است انکارناپذیر که فوتبال خوزستان با وجود تمام کم و کاستی و ناملایمات، هنوز مهد فوتبال کشور است. دقیقا بسان یکصدسال اخیر. اما چه شده است که وضع کنونی فوتبال خوزستان به این حال و روز افتاده جای تحقیق و بررسی های بیشتری دارد.

آنچه از شواهد و قراین پیداست، آن است که هیچ چیزی در هیچ زمینه ای سرجای خود نیست و جایگاه و ذره ای شان افراد فوتبالی و کاربلد حفظ نشده است. چه پیشکسوتان و مربیان بزرگ و با کارنامه ای که در میان امواج پرتلاطم ناکارآمدی مدیران غرق و خانه نشین شده اند. چه افراد بادانش و شایسته ای که حتی به آنها اجازه داده نمی شود از دهها کیلومتری باشگاه های اسم و رسم دار استان رد شوند.

اما مشکل دیگر عدم برنامه ریزی صحیح مدیران استانی برای بهبود و شکوفایی استعدادهای فوتبال استان است. چرا که هنوز فوتبال به عنوان یک موضوع مهم و اساسی که می تواند نقش بزرگی در تمامی ارکان ورزش و حتی زندگی مردم خوزستان داشته باشد، تلقی نشده و همچنان سرسری به آن می نگرند.

از فوتبال پایه و استعدادیابی نیز فقط اسمی باقیمانده و اولویت اول در فوتبال پایه نیز پول و منفعت طلبی مالی شده تا استعدادیابی. تا مدیران شایسته و توانمند بومی در فوتبال خوزستان به کارگیری نشده و از افراد کارکشته در شاکله فوتبال استفاده نشود و استعدادیابی و پرورش بازیکنان بر مسایل مالی اولویت پیدا نکند، وضع فوتبال خوزستان بهتر از این نخواهد شد و در آینده نزدیک، مهد فوتبال کشور بودن ادعایی پوچ‌ و بیهوده خواهد بود.

چرا که با نابودی ورزش محلات، آموزشگاه ها، زمین های خاکی و کنار گذاشتن افراد دلسوز، امیدی به ظهور استعدادها و نوابغ نداشته و ساختار مدیریتی حاکم بر فوتبال هم غیربومی محور بوده و توجهی به بازیکنان پرورش یافته در باشگاه های خصوصی و آکادمی های استان نمی شود. در خاتمه امیدوارم دست دلالان و ناهلان از ورزش استان کوتاه شده و این صحبت ها به گوش مسولین رسیده و در دولت جدید فوتبال خوزستان مورد توجه بیشتر مسولین استانی و کشوری قرار بگیرد.