عدم حمایت ها و مسایل حاشیه ای استخوانی در گلوی فولاد و استقلال خوزستان
به قلم محسن بابادی – کارشناس ورزشی پرتو جنوب
در فصلی که گذشت، عملکرد فولاد و استقلال خوزستان می توانست بهتر از این نیز باشد، اما به دلایلی نشد. فولاد میشد در جایگاه دوم جدول قرار گرفته و استقلال خوزستان نیز حداقل ده امتیاز بیشتر جمع آوری کند. اما آنچه بیش از هرچیزی به این دو تیم ضربه زد، نه مسایل مالی و بدهی ها بود و نه عملکرد فنی آنها. بلکه مسایل حاشیه ای گوناگون نقش آفرینی زیادی در این خصوص داشتند. فولاد به نوعی و استقلال خوزستان نیز به شکلی.
به هرحال تیم فولاد پس از ناکامی دو فصل پیش، یحیی گل محمدی مربی موفق پرسپولیس که زمانی بازیکن فولاد نیز بوده را به خدمت گرفت و یحیی می بایست از ویرانه ای به نام فولاد، آبادی ای به اسم یک تیم مدعی و قهرمان می ساخت. اما اختلافات بین ایشان و مدیریت باشگاه که نهایتا منجر به حذف مدیرعامل سابق شد، در برهه ای سبب شد فولاد از کورس قهرمانی جا بماند، اما پس از برکناری نصیرزاده، فولاد روند خوبش را مجددا در پیش گرفت. اما دیگر برای آنچه مدنظر یحیی و هواداران بود، دیر شده بود.
از دیگر مسایلی که این فصل باشگاه فولاد را تحت تاثیر قرار داد، فایل های صوتی گوناگونی بود که خصوصا در زمینه دخالت دلالان و موارد مرتبط با آکادمی بیرون آمد و جزو حواشی انکارناپذیری بود که تمرکز باشگاه را از قهرمانی و کسب سهمیه به سمت و سوی دیگری برد و نتایج تیم بزرگسالان را نیز تحت الشعاع خود قرار داد. آکادمی قدرتمندی که بعد سال ها موفقیت و قهرمانی های پی در پی، این فصل ناکامی های بزرگ و متوالی را تقدیم فوتبال خوزستان کرد، اما همچنان به این اوضاع و احوالش رسیدگی نشده و مشخص نیست در فصل بعد چه بلایی سر آکادمی و استعداد های خوزستان خواهد آمد. اما آنچه مبرهن است و انتهای دو فصل پیش نیز گفته ام، تسریع یک خانه تکانی اساسی در آکادمی فولاد ضروری به نظر می رسد. البته این نظر شخصی بنده است که می تواند ضمن کمک به روند موفقیت های فولاد در رده های پایه و بزرگسالان، سبب استعداد پروری و تزریق بازیکنان نخبه استان به تیم بزرگسالان و حتی دیگر تیم های لیگ برتری و لیگ یکی طی یکی دو سال آتی نیز شود و البته در کنار آن بایست به یحیی که خود به نوعی فولادی است، فرصتی سه ساله داده شود.
اما در آن سو استقلال خوزستان که داشت خوب کار می کرد و در نیم فصل نخست استقلال و پرسپولیس را مقتدرانه از پیش روی برداشت، مورد بی مهری های فراوانی از جانب دوستان و خودی ها قرار گرفت. آن هم از طرف برخی فوتبالی هایی که این باشگاه را ملک شخصی و ارث پدری خود دانسته و دیگر منافعی در این باشگاه نداشتند و همچنین سایت ها و پیج هایی که در فضای مجازی علیه زحمات مدیران، مربیان و بازیکنان این باشگاه ناجوانمردانه جبهه گرفته و سعی در تخریب و بهتر است بگوییم نابودی اش را داشتند تا کمک به آن. این باشگاه امسال با مشکلات مالی عدیده ای دست و پنجه نرم کرد که خیلی‌ها از آن بی خبرند و مدیران باشگاه بایست در اسرع وقت و پیش از شروع فصل جدید در کنفرانسی خبری حقایق و مشکلات پیش آمده را برای مردم خوزستان توضیح داده و شفاف سازی کنند که چه کسانی در کار این باشگاه کارشکنی کرده اند.
آبی های خوزستان گاها در کوچکترین هزینه های خود نیز دچار مشکل بوده و گروه ملی نیز هرچه در توان داشت کمک کرد، اما کافی نبود. هیچ حمایت استانی خاصی را نیز از تیم شاهد نبودیم و این باشگاه لیگ برتری تک و تنها میان سیل مشکلات مالی و حواشی خصمانه بدخواهان قرار داشت. مربیان و مدیران این باشگاه نمی دانستند درگیر مسابقات و حریفان تا دندان مسلح باشند یا مشکلات مالی و بدهی های یکی دو فصل قبل مدیران برکنار شده و پیج های اینستاگرامی و دیگر رسانه های مغرض. در هر صورت هرچه بود، گذشت و نتایج این تیم که بودجه اش ۱۵٪ تراکتور هم نبود، با همت کادر فنی، بازیکنان و مدیران باشگاه تقریبا قابل قبول بودند. پس باید به آن ها دست مریزاد گفت.
اما حال که هم یحیی و هم خلیفه اصل و کادرشان از الان فرصت کافی در اختیار دارند، بایست بدون فوت وقت دست به کار شده و ضمن کنار گذاشتن بازیکنان غیرموثر و جذب و به کارگیری بازیکنان مدنظر و تقویت کادر فنیشان، تمرینات و اردو ها را برنامه ریزی و استراتژی ها و سایر مسایل احتمالی پیش رو در فصل آتی را مدنظر قرار داده و روی تمامی موارد لازم برنامه ریزی کرده تا تیمی قوی را راهی مسابقات کنند. از طرفی از فوتبالی ها و رسانه ها انتظار می رود با حمایت های همه جانبه، خودزنی نکرده و فریب افرادی را نخورند که پشت پرده قصد آسیب رساندن به این دو باشگاه را دارند.
اگر خدای ناکرده استقلال خوزستان این فصل سقوط می کرد، به استانی تبدیل می‌شدیم که تنها طی چند سال از ۴ تیم لیگ برتری، تبدیل به استانی با یک تیم شده و همین یک مورد به تنهایی سبب پسرفت تمامی ارکان فوتبال استان و کنار ماندن بسیاری مربیان، هدر رفتن خیلی عظیمی از بازیکنان و حتی آجر شدن نان بسیاری از رسانه ها می شد. پس بهتر است کمی دلسوزانه تر و منطقی تر به مقوله فوتبال استان بنگریم و قدر سفره محقری که پهن شده است را بدانیم و با دست خودمان تبر به ریشه فولاد و استقلال خوزستان نزنیم.
به عنوان مثال استقلال خوزستان پول بلیط هواپیما برای رفتن به اصفهان جهت بازی مقابل سپاهان مدعی را نداشت و با اتوبوس راهی دیار نقش جهان شد، اما نساجی با آن نتایج ضعیف که نهایتا لیگ یکی هم شد، آنقدر از لحاظ مالی متمول بود که با ۵ پرواز اختصاصی تماشاگرانش را برای بازی مقابل استقلال خوزستان به اهواز فرستاد. پس بی انصاف نباشیم و به احترام یحیی گل محمدی، امیر خلیفه اصل، حسین کعبی، کیوان بابادی، حسین خبیری و دیگر عزیزانی که بی دلیل مورد هجمه قرار گرفتند بایستیم و تشویقشان کنیم.
حسین کعبی یکی از پرافتخارترین فوتبالیست های تاریخ خوزستان با حدود یکصد بازی ملی است. حتی اخیرا طی آمار و ارقام ارایه شده توسط فیفا، در بازی های ملی با احتساب رده های پایه تا سن ۲۳ سالگی، بالاتر از کریس رونالدو افسانه ای و لیونل مسی پرافتخار قرار گرفته و بعد در ورزشگاه شهر خودش آن هم در شرایطی که با کمترین دستمزد و بدون منت به استقلال خوزستان کمک کرده، خود و خانواده اش مورد انواع فحاشی و تهمت ها قرار می گیرد؟ این است قدرشناسی از پیشکسوتان و بازیکنان پرافتخار خوزستان؟ این ها برای استان ما که داعیه قدمت تاریخی و فرهنگ هستیم، زشت نیست؟
پس بهتر است از این مسایل دست برداریم و ذره ای به خود بیاییم و نیت ها را برای کمک به فوتبال استان خالص تر کنیم و در فصل پیش روی تنها از تیم های یاد شده و مابقی تیم های لیگ ۱ و ۲ حمایت کرده و حتی اگر موقتا دستمان از منافعی کوتاه شده، صبور بوده و حداقل پا روی حق نگذاشته و سرمایه سوزی نکنیم.
از فرماندهی محترم پلیس فتا و مراجع قضایی استان هم استدعا دارم در تهمت ها افترا های موجود وارده به مربیان و مدیران دو تیم ورود کرده و دستان پلید نااهلان، دلالان و مفسدان را برای همیشه کوتاه کنند. در خاتمه خاطرنشان می کنم حمایت از آکادمی نوپای استقلال خوزستان و تیم بانوانش که تازه شکل گرفته و همچنین خانه تکانی ریشه ای در آکادمی فولاد، سنگ بنای پیشرفت فوتبال خوزستان در آینده نزدیک خواهد بود.
به امید موفقیت های بیشتر فوتبال خوزستان در فصل جاری و حمایت همه جانبه از نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان دو تیم بزرگ و مردمی از دو شهر اولین ها.
