قانون روی تابلو؛ شهر زیر سایه بی‌نظمی
قانون روی تابلو؛ شهر زیر سایه بی‌نظمی
به گزارش پرتو جنوب؛از پارک دوبل تا عبور از چراغ قرمز، از سد معبر تا صداهای مزاحم شبانه؛ بی‌قانونی در زیست روزمره شهری نهادینه شده است. قانون هنوز هست، اما نه در عمل؛ بلکه روی تابلوها و در آیین‌نامه‌ها. آیا وقت بازتعریف رابطه ما با قانون نرسیده است؟
این جمله‌ها را هر روز در خیابان‌های شهر می‌شنویم. این‌ها فقط کلمات نیستند؛ بلکه آینه‌ای هستند از بی‌نظمی‌ای که دارد در شهر ما عادی می‌شود. شهری که گویی، قوانینش تنها نقش تزئین دارند؛ نه کاربرد.
در شیراز، مثل بسیاری از شهرهای بزرگ ایران، پیاده‌روها به پارکینگ موتورسیکلت و مغازه تبدیل شده‌اند. چراغ قرمز بیشتر حکم پیشنهاد دارد تا الزام. خط‌کشی‌های عابر پیاده شبیه نقاشی‌های خیابانی شده‌اند تا نشانه‌ای برای توقف خودروها.
سد معبر؛ مرزهای احترام ناپیدا شده‌اند
مغازه‌داران، بساط‌فروشان و حتی تعمیرکارها گاهی تا وسط خیابان را تصرف می‌کنند. پیاده‌رو، که باید محل عبور امن شهروندان باشد، حالا عرصه رقابت اقتصادی شده است.
این سد معبر فقط مزاحمت نیست؛ تجاوز به حقوق عمومی است و نشانه‌ای از بی‌احترامی سیستماتیک به قانون و شهروند.
قانون اگر اجرا نشود، بی‌اعتمادی می‌آورد
وقتی شهروند می‌بیند برخی قوانین برای بعضی افراد اجرا نمی‌شود یا مأموران فقط در ساعات خاص حضور دارند، احساس تبعیض و بی‌عدالتی شکل می‌گیرد. و این احساس، بدترین دشمن قانون‌پذیری است.
راه‌حل چیست؟
قانون‌مداری باید از دوران کودکی آموزش داده شود، اما مهم‌تر از آن، اجرای عادلانه و مداوم قانون است؛ بدون استثنا، بدون چشم‌پوشی و با رویکردی فرهنگی.
احترام به قانون، نه از روی ترس، بلکه از روی احترام به حق دیگران باید نهادینه شود.
یادداشت-مازیار فتحی
