موفقیت های “خیبر” به لرستان جان تازه ای بخشید
محسن بابادی – کارشناس ورزشی پرتو جنوب
و اما از هرچه بگذریم، سخن دوست خوشتر است. بزنم به تخته امسال و تا بدینجای کار، خیبر خرم آباد یکی از بهترین تیمهای لیگ برتر ایران بود. چرا که این تیم که دیگر باید اسمش را غول کش گذاشت، طومار مدعیان همیشگی لیگ برتر را یکی پس از دیگری در هم پیچید و به هیچ حریف بزرگی رحم نکرد. آن از پرسپولیس بهترین تیم یک دهه اخیر ایران با این همه عنوان قهرمانی که در خرم آباد قافیه را بدجوری به خیبر باخت و این هم از استقلال تهران که به لطف داور مسابقه از دست خیبر قسر در رفت. تیم خیبر اگر دو گل دیگر هم به استقلال تهران می زد، بدون تردید پذیرفته نمی شد. چون قرار نبود استقلال بازنده به تهران برود.
کافی بود بازیکنان میزبان نزدیک دروازه این تیم نسیم عصرگاهی یا بوی چمن بهشان می خورد، آن وقت شک نکنید پنالتی یا ضربه کاشته دیگری برایشان گرفته می شد. الحمدلله به لطف داور به خیر گذشت تا استقلال در قلعه فلک الافلاک همچون دیگر مدعیان خجالت زده و شرمسار نشود. از طرفی شگفتی خیبر محدود به این دو بازی نبود و تیم های باکیفیتی همچون مس رفسنجان، آلومینیوم اراک و استقلال خوزستان هم در مقابل عظمت اشترانکوه سرخم کرده و فجر سپاسی و ذوب آهن هم چاره ای جز تساوی مقابل خیبر لرتباران نداشتند.
تراکتور هم که تلفیقی از بازیکنان مطرح و اسبق پرسپولیس و ملی پوشان ازبکستانی بود، چاره ای جز تسلیم شدن و پذیرش شکست نداشت. اما در بازی آخر این تیم در جام حذفی، سپاهان نیز در مقابل این تیم سرتعظیم فرود آورد تا بار دیگر بر همگان ثابت شود باشگاه یکدست و یکدل خیبر به معنی واقعی یک تیم بوده و اسامی در این تیم اصلا مطرح نبوده و برای بزرگی کردن در فوتبال کشور آماده هرگونه هنرنمایی است و به صغیر و کبیر هم رحم نمی کند.
در این میان نقش هدایت های دلسوزانه سیدمهدی رحمتی و کادر زحمتکش این تیم، مالک باشگاه و مسولین محترم استانی، هواداران پرشور، رسانه ها خصوصا صداوسیمای مرکز لرستان و بانوانی که در سرما و گرما حامی این تیم بودند، پررنگ تر از هرچیز دیگری بود. بازیکنان این تیم در زمین مسابقه کاملا هماهنگ و یکصدا برای اعتلای نام فوتبال لرستان از جان و دل مایه گذاشته و به راستی چه زیباست این شور و هیجان و یکپارچگی بی نظیر در میان مردم لرستان، سرزمین کهن و افسانه ای ایران زمین. مردمی غیور، باشرف و دوست داشتنی که همواره از کمترین حقوق طبیعی و اجتماعی خود محروم بوده تا اینکه اکنون خیبر توانسته آرامشبخش و التیامی بر دردهای چند دهه اخیر این مردم صبور و نجیب باشد. خوشحالم که می بینم با هر برد و موفقیت خیبر، شادی بر لب مردم اصیل و خونگرم لرستان نقش بسته و تا حدودی زخم های ناشی از اعتیاد، بیکاری، تورم، درگیری های طایفه ای، کمبود امکانات اجتماعی و رفاهی و دیگر مسایل و معظلات این استان التیام یافته.
شیرزنان لرستانی با حضور در ورزشگاه و حمایت های بی دریغشان، ناخودآگاه ما را بیاد شعر و آهنگ حماسی « دایه دایه وقت جنگه » انداختند. همان آهنگی که اخیرا از طرف سازمان جهانی یونسکو به عنوان حماسی ترین آهنگ و موسیقی تاریخ جهان انتخاب شده است. و همه دیدند که خیبر در کنار قلعه فلک الافلاک جانانه جنگید تا موجب سربلندی و سرافرازی مردم لرستان و تمامی لرتباران شود. اما اگر بخواهم کسی از تیم را به عنوان بهترین بازیکن نام ببرم، اجحاف در حق دیگر بازیکنان خواهد بود، چون همه واقعا خوب بودند و از جان مایه گذاشتند.
اما از آنجایی که سنگربان آخرین نقطه اتکا و حیات تیم است، از دیناروند جوان که یکی از عوامل موفقیت خیبر بود، به نمایندگی از سایر بازیکنان نام خواهم برد و تعجبم از این است چرا به تیم ملی دعوت نمی شود؟ آیا مربیان تیم ملی بازی های درخشان وی را ندیده اند؟ هیچ گاه از یاد نمیبرم در سال ۹۲ که سرمربی تیم نوجوانان مقاومت خوزستان در لیگ برتر استان بودم و آقای حمید محمودی تمرین دهنده و کمک من بود، هر روز برادران پورحمیدی پس از عبور از روی رودخانه و آب پشت سد اطراف شوشتر با یدک کش یا بارج، توسط پدرشان از آنجا تا اهواز با موتور به زمین چمن فجر اهواز می آمدند و در آن مسابقه آخر با تیم سوسنگرد و اشتباه این دروازبان نوجوان با چشمانی سبز که منجر به دریافت گل به ضرر ما شد و به مرحله بعد صعود نکردیم، به رویش نیاورده و از وی حمایت کردم. چون میدانستم روزانه بیش از ۲۰۰ کیلومتر به صورت رفت و برگشت ابتدا با بارج یا دوبه و سپس با موتور پدرشان راهی تمرین می شوند و دیرهنگام به منزل برمی گردند. چون میدانستم عاشق فوتبال آینده دارند.
و اکنون این دو جوان، دو دروازبان مطرح در سطح اول کشورند و از این بابت خوشحالم. با موفقیت حسین پورحمیدی در جام حذفی مقابل سپاهان اشک در چشمانم حلقه بست که بالاخره مزد زحمات خود را گرفتند.
و اما خیبر دارای نقاط و ضعفی به لحاظ فنی در بازی هاست که فعلا از بیان آن ها چشم پوشی کرده و در بستری مناسب آن ها را با جزییات و ارایه راهکار های مناسب در اختیار کادر فنی این تیم خواهم گذاشت تا روند موفقیت نماینده لرستان کند یا متوقف نشود. اما آنچه برایم بیش از هرچیزی حایز اهمیت می باشد، این است که لرستان دارای ظرفیت های خوبی در ورزش است و اگر دو یا سه نفر سرمایه دار و سرمایه گذار دیگر همچون آقای عبدی از ورزش این استان حمایت کنند، می تواند در کشتی، بوکس، بدنسازی و چند رشته دیگر در سطح جهان و حتی المپیک مطرح شود.
ورزش و دیگر تفریحات سالم می تواند در روحیه مردم لرستان بسیار تاثیرگذار بوده و اگر چرخ ورزش لرستان بچرخد، گردش مالی خوبی را نیز در این استان شاهد بوده و با رویکرد بیشتر خانواده ها به ورزش، سلامت نوجوانان و جوانان خصوصا بانوان عزیز افزایش یافته و بیکاری و اعتیاد و دیگر معضلاتی که طی دو سه دهه اخیر گریبانگیر این استان شده به شدت کاهش خواهند یافت. افول آمار تخلفات در این استان خصوصا شهر خرم آباد، با موفقیت های اخیر خیبر همخوانی داشته و نشانگر نقش موثر ورزش در سلامتی روحی و جسمی آحاد مردم لرستان است. اما حال که جناب عبدی قبول زحمت کرده و از تیم خیبر حمایت داشته، از دیگر لرستانی های متمول داخل و خارج کشور انتظار دارم حال که چراغ ورزش این استان با درخشش خیبر روشن شده، پاپیش گذاشته و با تشکیل یک هلدینگ و کمپین حمایتی اقتصادی کمک کنند شرایط فعلی متوقف نشده و ورزش لرستان رو به بهبود رفته و به جای یک خیبر، دو یا سه تیم مقتدر دیگر با پشتوانه اقتصادی همچون خیبر در کشور داشته باشیم. فوتبال رشد کند، بدون تردید دیگر ورزش های لرستان هم بالطبع آن ارتقا یافته و قهرمانان جهانی و المپیکی بیشتری خواهیم داشت.
لرستان به واسطه مرتفع بودن، قابلیت های زیادی در رشد و توسعه ورزش همگانی و قهرمانی داشته و به واسطه آب و هوای خوب و سالم، منابع آب خدادادی، دامداری و کشاورزی می تواند دارای بزرگترین کمپ های ورزشی در سطح کشور و حتی خاورمیانه باشد. اما برای این کار مستلزم چند تغییر استراتژیک هستیم. یکی از آن ها این است که خیبر اکنون عمدتا وارد کننده بازیکن است و نه تولید کننده. پس می طلبد با الگوبرداری از سپاهان یا فولاد خوزستان، یک آکادمی قدرتمند و بزرگ با محوریت خرم آباد و بروجرد تاسیس و راه اندازی شود تا طی یک برنامه ۳ الی ۱۰ ساله نه تنها خیبر، بلکه تیم های دیگر در لیگ های مختلف کشور از بازیکنان لرستانی مملو شده و سپس سرمایه بازگشته به لرستان، صرف تامین هزینه خانواده های ورزشکاران این استان شود.
اگر آکادمی خیبر به شکل حرفه ای راه بیفتد و دو یا سه زمین تمرینی دیگر همچون فولاد به همراه کمپ تمرینی، سالن ورزنه، استخر، سالن تکنیک، خوابگاه جهت بازیکنان مستعد شهرستانی و دیگر امکانات و ساختار در باشگاه تاسیس شود، ضمن ایجاد فرصت های شغلی بی شمار به صورت مستقیم و غیرمستقیم، در یک برنامه ریزی کوتاه مدت ۳ ساله، میان مدت ۵ یا ۶ ساله و دراز مدت ۱۰ ساله فوتبال لرستان در کشور حرف برای گفتن داشته و بازیکنان این استان در تیم های گوناگون کشور، رده های مختلف تیم ملی، تیم های حاشیه خلیج فارس و…بیش از گذشته سبب اعتلای نام لرتباران خواهند شد.
فوتبال و تیم خیبر نشان داده رشد و توسعه ورزش به صورت حرفه ای در لرستان، ظرفیت های عظیمی از جوانب مختلف ایجاد می کند که اثرات آن در تمامی ارکان زندگی مردم قابل مشاهده بوده و سبب افزایش سطح امید به زندگی، شادی و نشاط در میان مردم و کاهش آسیب های اجتماعی شده است.
