نگاهی به جدال استقلال خوزستان و آلومینیوم اراک در لیگ برتر بیست و چهارم

به قلم محسن بابادی- کارشناس ورزشی پرتو جنوب

دو تیم استقلال خوزستان و آلومینیوم اراک در حالی لیگ برتر بیست و چهارم را آغاز کردند که تا ساعاتی پیش از بازی وضعیت برگزاری یا عدم برگزاری آن به علت آماده نشدن ورزشگاه الغدیر اهواز در هاله ای از ابهام قرار داشت. تیم استقلال خوزستان تقاضای برگزاری بازی در ورزشگاه شهدای فولاد خوزستان را داشت که به طور ۱۰۰٪ مورد موافقت فولادی ها قرار نگرفته بود.

به هر ترتیب بازی میان دو تیم در شرایطی برگزار شد که تیم آلومینیوم با کادر و تقریبا بازیکنان فصل پیش به این رقابت پای گذاشته بود و تمرینات و اردوهای خوب و منظمی را جهت آماده سازی انجام داده بود. اما استقلال خوزستان با بیش از ۹۰٪ تغییر در کادر فنی و بازیکنانش پای به این رقابت گذاشت‌. آن هم در حالی که مدت زیادی برای آماده سازی زمان نداشت و بسیاری از بازیکنان دیر جذب این تیم شدند و خارجی هایی نیز هنوز بایست به تیم افزوده شوند.

بازی در گرمای اهواز آغاز شد و تیم استقلال خوزستان تیمی دونده و پرتلاش که تمایل به بازی تهاجمی دارد نشان داد. دقیقا همان چیزی که سرمربی کروات تیم در مصاحبه پیش از بازی گفته بود. برای ابتدا گل نخوردن و سپس نیل به هدف گلزنی، استقلال خوزستان از یک سوم میانی زمین پرسینگ، بستن فضای ها و کانال های بازی خصوصا در خط دفاعی را در برنامه داشت و به محض صاحب توپ شدن، با انتقال سریع بازی از فاز دفاع به حمله و تنوع تاکتیکی سعی در رسیدن به دروازه آلومینیوم را داشت.

آلومینیوم نیز به همین دلیل مرتبا سعی در چرخش توپ و پیدا کردن روزنه ای در خط میانی و دفاعی میزبان را داشت که در بسیاری از دقایق بازی ناکام ماند. پس سعی کرد با مالکیت و حفظ توپ بیشتر و بازی تدریجی از دفاع به حمله موقعیت ایجاد کند که نتوانست آن تیمی باشد که از آن ها انتظار داشتیم. این را شاگردان بوژوویچ به خوبی می دانستند و فضا و زمان را از حریف گرفته و توپ را به آنها واگذار کردند تا منتظر لحظه قطع توپ و حملات سریع یا ضدحملات برق آسا باشند.

در بازی دو تیم خصوصا استقلال خوزستان ناهماهنگی تاکتیکی و تکنیکی زیادی مشاهده شد که برای بازی اول لیگ طبیعی است. در نیمه دوم نیز دو تیم سعی در خلق موقعیت و گلزنی داشته تا بتوانند با ۳ امتیاز از بازی خارج شوند که دست هر دو تیم از پیروزی کوتاه ماند و محدود موقعیت های خلق شده نیز آنچنان موثر و خطرناک نبودند که دروازه ای باز شده و گلی ردوبدل شود. اما باتوجه به دیر بسته شدن استقلال خوزستان و ثبات بازیکنان و کادر فنی تیم آلومینیوم، در مجموع بازی خوب و متحول شده ای را از نماینده خوزستان نسبت به فصل پیش مشاهده کردیم و مشخص است مدیریت این باشگاه در فصل نقل و انتقالات و انتخاب سرمربی کروات تصمیمات درستی را گرفته است.

البته برای قضاوت زود است و بایست بازی های هفته های بعدی را به نظاره بنشینیم تا عیار شاگردان بوژوویچ و توان مدیریتی کیوان بابادی بیشتر مشخص شود. و اما تساوی بدون گل عادلانه ترین نتیجه ای بود که می‌توانست در این بازی رقم بخورد.