نگاهی به عملکرد فولاد و استقلال خوزستان در هفته هشتم لیگ برتر
محسن بابادی – کارشناس ورزشی پرتو جنوب
متاسفانه فولاد و استقلال خوزستان در هفته هشتم لیگ برتر دو باخت خیلی بد و دور از انتظار کسب نمودند که بیش از آنچه به عملکرد خوب حریفان مربوط شود، به ضعف این دو تیم در مسایل مختلف باز می گردد. گاها احساس می شود مربیان و کادر آنالیز دو تیم بازی های تیم های حریف را ندیده و اصلا مشخص نیست بر چه اساسی آنالیز می کنند!
اگر نقاط ضعف و قوت حریفان را ندیده و یا آن ها را در برآوردهایشان لحاظ کرده اند، چرا باز هم از همان مسایل متضرر شده اند؟ اگر هم این مسایل پیش پا افتاده را ندیده و محاسبه نکرده اند، بایست از آنان پرسید پس چه چیزهایی را دیده و مدنظر قرار داده اند؟ در بازی های قبلی، ملوان نشان داده بود تیمی شوتزن است که روی ارسال از کناره ها و کرنر برنامه خاصی جهت گلزنی دارد.
همچنین روی ضدحملات و موج های دوم و سوم حمله قوی و پیگیر نشان داد که متاسفانه استقلال خوزستان این چند مورد را ندید و از روی ضربه کرنر گل بدی دریافت کرد. دیگر ضعف آبی‌های اهوازی این بود که به جای داشتن طرح و برنامه جهت گلزنی به ملوان که قطعا پس از گل به فکر دفاع و ضدحمله و مدیریت بازی بود، از ابتدای نیمه دوم دنبال بازی مستقیم و ارسال از دفاع به خط حمله شان بدون توجه به بازیسازی بود که همین تنها تاکتیک از ابتدا مشخص شد اصلا جوابگو نخواهد بود. پلن دیگری هم که درکار نبود.
از طرفی بازی مستقیم برای زمانی است که اگر تیم هرکاری کرد و به نتیجه نرسید، دقایق انتهایی برای تسریع در کار چنین کند، نه از ابتدای نیمه دوم در شرایطی که هنوز ۴۵ دقیقه زمان دارد. فاصله بین خط میانی و حمله استقلال خوزستان نیز بسیار زیاد بود و عملا ارتباط این دو خط قطع شده بود. استقلال خوزستان هیچ تاکتیک و طرح و برنامه ای دیگری برای گلزنی و جبران نتیجه نداشت و در حقیقت به خود باخت نه ملوان. اما فولاد هم که گویا از ارایه بازی های سرد، کسل کننده و بی‌تفاوتی نسبت به رتبه اش در جدول و میزبانی، خسته نشده همچنان در حال گذران لیگ بدون هیچ دغدغه، انگیزه، تلاش و برنامه خاصی است و در این میان تنها کسی که حرص و جوش می خورد، هواداران و مردم خوزستان هستند و بس.
یحیی گل محمدی تاکتیک ها و پلن های خاصی برای گلزنی و افزایش قدرت تهاجمی تیمش نداشته و دیگر همان تساوی ها را هم نمی تواند کسب کند. یکی از دلایلش دستکم گرفتن شمس آذر ته جدولی بود و بنده باتوجه به دیدن بازی های این تیم، به خوبی می‌دانستم که حقشان این جایگاه در جدول نیست و در آنالیز های پیش از بازی، مشخص بود طراحی حملاتشان بیشتر از سمت چپ و راست خط دفاعی حریفان بوده و روی ارسال از کناره ها قوی و هدفمند هستند و در توپ‌های ارسالی سر اول را می زنند و خصوصا صایب محبی مدافع پیش تاخته بارها روی ارسال ها سرزنی و حتی گلزنی کرده بود. اما چرا باز هم فولاد از این مسأله ضربه خورده را یحیی و تیم آنالیزش بایست پاسخ دهند نه ما.
فولاد پس از گل خورده نیز تلاش خاصی جهت جبران نتیجه از خود نشان نداد و اصلا ندیدیم به آب و آتش بزند. آنچه مشهود هست، آنالیز نامناسب و شاید ناکافی حریفان و نداشتن تاکتیک ها و پلن هایی جهت گلزنی و اشتباهات فاحش در خطوط دفاعی و حمله طی بازی های گذشته، بزرگترین مشکل فولاد و استقلال خوزستان بوده و مشخص نیست این بن بست تاکتیکی را کی قرار است بالاخره برطرف نمایند و چرا کادر این تیم ها در تفکرات و تمرینات خود تغییرات اساسی ایجاد نمی کنند. همه اینها جای بسی تعجب بوده و سوال های متعددی در ذهن علاقمندان فوتبال خوزستان ایجاد کرده است.
