چه عواملی می تواند در افزایش ابتلا به پیرگوشی موثر باشد

«پیرگوشی» نوعی پیر شدن طبیعی است که با افزایش عمر دستگاه شنوایی، اتفاق می افتد، اما برخی عوامل می تواند روند ابتلا به این مشکل را سرعت ببخشد.

به گزارش پرتو جنوب به نقل از روابط عمومی دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز، دکتر افسانه دوستی، مدیرگروه شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: پس از فشارخون و آرتریت، پیرگوشی سومین مشکل پزشکی عمده در سالمندان محسوب می شود.

دکتر «افسانه دوستی» افزود: اگرچه عوامل خطر غیر قابل تغییر مانند سن، ژنتیک، نژاد و جنسیت در این مورد مطرح است، اما عوامل خطر قابل تغییری هم وجود دارد که می توان با توجه به آنها و پرهیز از مواجهه با آنها، این روند در دستگاه شنوایی را به تاخیر انداخت.

وی قرار گرفتن در معرض صدا (نویز)؛ سیگار کشیدن؛ تروما (ضربه و آسیب) و استرس را از جمله مهم ترین عوامل موثر بر ایجاد پیرگوشی عنوان کرد.

دکتر دوستی با اشاره به این موضوع که برخی بیماری ها یا عوامل خطر می توانند باعث ایجاد یا تشدید کاهش شنوایی در سنین بالا شوند، اظهار کرد: از جمله این بیماری‌ها می توان به بیماری های مغزی_عروقی، بیماری‌های قلبی_عروقی، دیابت نوع دوم، کاهش عملکرد شناختی، فشار خون بالا، کلسترول بالا، هیپوکسی یا دیابت شیرین اشاره کرد.

نقش شنوایی شناسی در کمک به مبتلایان به پیرگوشی

این دکترای تخصصی شنوایی شناسی ضمن بیان اینکه شنوایی شناس با انجام ارزیابی های شنوایی، نوع و درجه کم‌شنوایی را تعیین کرده و در مسیر مداخله (درمان) گام بر می دارد، ادامه داد: تجویز وسایل کمک شنوایی از جمله سمعک و آموزش بهبود مهارت‌های ارتباطی، آموزش خانواده و محیط به فرد سالمند کمک می کند تا بتواند با شرایط جدید، سازگار شود.

به گفته عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، کم‌شنوایی درمان‌نشده، می تواند عوارض روانی و اجتماعی از جمله احساس تنهایی، افسردگی، اضطراب و انزوای اجتماعی را به دنبال داشته باشد؛ از طرفی شواهد موجود در سال های اخیر، نشان می دهد که کم‌شنوایی در سالمندان با افت شناختی و افزایش خطر زوال عقل مرتبط است، بنابراین مداخلات شنوایی، می تواند در کاهش سرعت این روند کمک‌کننده باشد.

دکتر دوستی بیان کرد: شنوایی شناس می تواند با آموزش تمرین های تعادلی به فرد در بهبود اختلالات تعادلی ناشی از مشکل در گوش داخلی و سیستم عصبی مرتبط با آن کمک کرده و از مشکل زمین خوردن به عنوان یکی از مسائل مهم و شایع در سلامت عمومی سالمندان که می‌تواند عوارض جدی و گاهی جبران‌ناپذیری داشته باشد، جلوگیری کند.