زمان حمایت از آکادمی و تیم اصلی فولاد است نه تخریب

محسن بابادی- کارشناس ورزشی پرتو جنوب

بدون تردید بزرگترین و مهم ترین باشگاه فوتبال کشور به لحاظ امکانات سخت افزاری و نرم افزاری، فولاد خوزستان می باشد.

از نظر زمین های تمرینی و مسابقه باکیفیت در تمام طول سال، سالن تکنیک و سالن های وزنه، استخرها، خوابگاه و غذای مناسب برای بازیکنان و هر آنچه که یک باشگاه حرفه ای دارا می باشد. در حقیقت فولاد ستون فوتبال خوزستان بوده که باشگاه های دیگر استان اعم از دولتی و خصوصی، به پشتوانه و دلگرمی این باشگاه شبانه روز تلاش و فعالیت می کنند تا شاید دسترنج آنها در زمینه پرورش مربی و بازیکن، روزی در این باشگاه که با تیم های حاشیه خلیج در تمامی زمینه ها رقابت می‌کند، مورد استفاده قرار بگیرند.

اگر فوتبال تیم های استان از هر جهت سرپا و روی فرم است، یکی از مهم ترین دلایلش همین فولاد خوزستان است. همان طوری که بنیان و اساس یک خانواده بر وجود، سلامت روحی، جسمی و آرامش پدر و مادر آن خانواده استوار است. اما متاسفانه طی چند سال اخیر و چه بسا قریب به یک دهه است که بازیکنان فولاد نوین و رده های پایه فولاد جایی در تیم اصلی فولاد نداشته و بازیکنانی که از رده نونهالان تا امید در این باشگاه پرورش یافته و ساخته و پرداخته شده اند، وقتی می بینند که در تیم بزرگسالان جایی ندارند، راحت و آسان مثل آب خوردن از این تیم جدا شده و راه دیگر استان ها را پیش می‌گیرند و پس از دو سه فصل بازیگری و درخشش در سایر باشگاه ها، فولاد یا سایر تیم های لیگ برتری و لیگ یکی خوزستان مجبورند با هزینه های میلیاردی آن هایی که خود به این مرحله رسانده اند را به خدمت بگیرند که این مسأله سبب هدر رفتن سرمایه های زیادی از فوتبال استان شده است.

طی آن چه اخیرا از این باشگاه به گوش می رسد، در پی تلاش های بی وقفه و جلساتی که مابین آکادمی و کادر فنی بزرگسالان صورت پذیرفته، این گونه به نظر می رسد که دیگر آن عیب و ایراد همیشگی برطرف شده و خوان ایگناسیو مارتینز قصد دارد با رویکردی همچون مربیان کروات در دو دهه پیش، به مربیان و بازیکنان مستعد آکادمی توجه بیشتری نموده که اگر چنین شود، آینده خوبی در انتظار فولاد و دیگر تیم های استان خواهد بود و این سرمایه ها درون استان باقی مانده و می توان حداقل برای یک دهه روی آنها حساب باز کرد و این یعنی مدیریت صحیح، بازگشت سرمایه و توجیه اقتصادی فعالیت های آکادمی‌‌ فولاد به عنوان قوی ترین مرکز و متولی پرورش استعداد های استان. اما همانطوری که زندگی دنیوی ناپایدار بوده و یک روز به دنیا می آییم و روزی هم از این دنیا رخت بر می بندیم و هر آمدنی رفتنی دارد، در این باشگاه نیز هر بازیکن، مربی و مدیری که می آید، روزی هم باید برود و فولاد ارث پدری و خانه ابدی هیچ کس نیست.

اما در این میان خبر های چندان دلچسبی از جانب برخی از افراد به گوش نمی رسد که نه تنها قصد تخریب زحمات مربیان و مدیران باشگاه فولاد خوزستان، آکادمی و استعداد هایش را دارند، بلکه در صحبت ها و مصاحبه هایشان نیز هیچ گونه دلسوزی و انتقاد و پیشنهاد فنی و سازنده ای مشاهده نمی شود. هر مجموعه ای در حال تکامل بوده و نیاز به پوست اندازی و تغییرات داشته و اگر خدای ناکرده عده ای که اشتباها به این باشگاه آمده بودند، به علت مسایل اخلاقی و عملکرد فنی ضعیف از این مجموعه جدا شدند، حداقل بایست حرمت نان و نمک و اعتباری که به واسطه این باشگاه که متعلق به تک تک مردم خوزستان است به دست آورده اند را نگه داشته و حال که دیگر منافعی از این باشگاه ندارند، دست به تخریب و هدر دادن زحمات زحمتکشان باشگاه نزنند. باشگاه فولاد نه ملک شخصی کسی است و نه اینکه بایست بازیچه تفکرات منفی افرادی قرار بگیرد که دلسوز واقعی فوتبال استان نیستند.

باید همان گونه که روزی خود به جای عده ای آمدند، اکنون نیز بروند و به بقیه مربیان و مدیران باشگاه احترام گذاشته و با مصاحبه های خنده دار مانع انجام فعالیت های آنها نشوند. چرا که اگر در این میان باشگاه و متعاقبا فوتبال استان آسیبی ببیند، مقصر این افراد هستند که اجازه نمی دهند آکادمی و تیم اصلی روی انجام تمرینات ‌و مسابقات تمرکز کافی داشته باشد. همه ما هم استانی هستیم و بسیاری از مربیان بادانش، باتجربه، مدرک دار و اخلاق مدار بایست این شانس را داشته باشند بعد سال ها تلاش در زمینه فوتبال، در این باشگاه بزرگ عرض اندام و خدمت کنند.

پس بیاییم با حمایت و احترام به عزیزان حاضر و زحمات آنها، هم سبب از بین رفتن اندک وجهه خود نشویم و هم کمک کنیم حال که بعد از سال ها انتظار، تعامل خوبی میان تیم اصلی و آکادمی در حال شکل گیری است، این تلاش ها به سرانجام برسد تا سود آن به فوتبال استان برسد.بدون شک موفقیت و قدرتمند بودن فولاد، موفقیت، آبرو و اعتبار فوتبال استان خوزستان در کشور خواهد بود.