نگاهی به وضعیت تیم ملی در جام ملت های آسیا ۲۰۲۴

محسن بابادی- کارشناس ورزشی پرتو جنوب

عملکرد تیم ملی فوتبال کشورمان در جام ملت های آسیا تا بدین جای کار نه بد بوده و نه خوب. اگر بگوییم ضعیف عمل کرده ایم در حق بازیکنان و کادر اجحاف نموده ایم و اگر از آن ها قدیس بسازیم نیز در حقشان جفا و خیانت کرده ایم. تیم ملی تا کنون عملکرد متوسطی داشته و بایست اذعان داشت که بازی با ژاپن تنها کمی بهتر و نزدیک به آن تیمی شده که انتظارش را داشته ایم.

اما عملکرد کلی در فاز دفاع و حمله و خطوط سه گانه اصلا قابل توجه یا شاهکار نبوده. آن هم برای تیمی با این نسل طلایی از بازیکنان. تیم ملی در این بازی ها بسیار پرنوسان ظاهر شده و این موضوع به هیچ وجه برای تیمی که می خواهد قهرمان شود جالب نیست. در یک بازی آن چنان انتقادآمیز و ضعیف و در بازی بعدی بسیار زیبا و کم نقص.

این مسایل ما را نگران می کند که برای مسابقه نیمه نهایی نیز نتوانیم از هم اکنون تشخیص دهیم تیم ملی چگونه بازی خواهد کرد. اما آنچه از شواهد و قراین پیداست، تیم ژنرال که آخرین ضربه شمشیر را بر پیکره سامورایی ها وارد کرد، از الان خود را پیروز بازی بعدی و یک پای فینال دانسته و این حتی در لحن کارشناسان فوتبالی صداوسیما، بازیکنان و سرمربی تیم ملی مشهود بود و دقیقا همین نکته نگران مان می کند. تیم ملی ما فلسطین، هنگ کنگ و سوریه را دست‌کم گرفت و نتایج و سبک بازی ما در این بازی ها نشانگر آن بود که اگر بخواهیم ذره ای مغرور شده و در باد اسامی سردار آزمون، بیرانوند، جهانبخش، طارمی، قدوس و…بخوابیم، کلاهمان پس معرکه خواهد بود. بنده دلواپس بازی بعدی تیم ملی کشورمان هستم.

بازی های تیم ملی را از سال ۱۹۹۰ میلادی تا کنون دنبال می کنم و تجربه و شناختم از روحیات و احساسات بازیکنان نسل های مختلف کشورم می گوید این که از هم اکنون خود را قهرمان جام بدانیم، در بازی بعد ممکن است علایم وخیم و مرگبار خود را نشان داده و کار دستمان دهد. البته افزایش اعتماد به نفس ناشی از پیروزی مقابل ژاپن خوب و ارزشمند و در بازی بعدی بسیار کمک کننده است، اما اگر در آن سوی قضیه کار را تمام شده و خود را پیشاپیش قهرمان بدانیم و اینکه ژاپن مدعی اصلی کسب عنوان نخست را حذف کردیم را معادل قهرمانی آسیا بدانیم، ممکن است مشکل ساز شود. بایست بدانیم هر بازی شرایط خاص خود را دارد و هر ثانیه بازی ممکن است آبستن حوادث گوناگون و شاید جبران ناپذیری شود.

پس بهتر است به جای خوابیدن در باد این پیروزی که از نظر اینجانب یک برد عادی محسوب می شود، روی ریکاوری، بررسی نقاط ضعف و قوت تیم خودی و حریف بعدی تمرکز کرده تا بتوانیم با خونسردی و حفظ آرامش، یک پای فینال باشیم. اما این رفتار های بچه گانه در نزد کارشناسان محترم فوتبال که بازیکن ملی هم بوده اند و جو حاکم بر تیم ملی که همگی از شادی غش کرده اند، اصلا جالب و زیبنده نبوده و اتفاقات بدی را متداعی می شود. امیدوارم تیم ملی با همین قدرت و صلابت که امروز از خود نشان داد و با کسب روحیه و اعتماد به نفس ناشی از این مسابقه و نه غرور بیجا، بی تفاوتی یا دست کم گرفتن رقیب، با یک برد دلچسب در بازی مقابل قطر راهی فینال شود و پس از حدود نیم قرن قهرمانی در آسیا را تجربه کند.