تنبیه کودکان

سمانه رعیت پیشه – مشاور کلانتری ۱۲ معلم شهرستان فسا

بعضی از والدین از آنجایی که عصبی و مضطرب هستند کودکشان را تنبیه می کنند، به این امید که کنترل اوضاع را به دست گیرند غافل از اینکه سیلی زدن، نیشگون گرفتن یا لگد زدن به کودک به هیچ عنوان راهکار اساسی تربیتی محسوب نمی شوند.

زمانی که کودک مورد تنبیه بدنی قرار می گیرد، احساسات متفاوتی درون او شکل می گیرد.

عواقب تنبیه بدنی کودکان

۱- کودک بعد ازتنبیه بدنی، بدترین قضاوت ممکن را از خود خواهد داشت و احساس می کند که انتظارات والدینش را محقق نکرده است و در نتیجه خود به خود دچار تنزل شدید عرت نفس خواهد شد.

۲- در ذهن کودکانه اش این نکته شکل می گیرد که همه مسایل در نهایت با کتک و خشونت فیزیکی حل می شوند.

۳- تنبیه بدنی کودک در کوتاه مدت شاید نتیجه بخش باشد، اما در دراز مدت، قطعا واکنشهای منفی به همراه خواهد داشت.

۴- کودک قطعا رفتارهای تدافعی از خود نشان خواهد داد وهمیشه نسبت به افراد بزرگسال دیگری که احاطه اش کرده اند، بدگمان خواهد بود.

۵- کودکی که مدام تحت تنبیه بدنی قرارمی گیرد وجودش به مرور زمان از ترس وخشم انباشته می شود و معمولا این احساسات به سختی از روح و روانش خارج می شوند. چنین کودکی قطعا با کودکان دیگر یا با والدین خویش نیز رفتارهای پرخاشگرانه و خشونت آمیز خواهد داشت.

۶- کودک در دوران تحصیل نیز با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم خواهد کرد و  در زمان بزرگسالی فردی عصبی و خشن خواهد شد.