مربیان خارجی راحت می آیند و بدون ذره ای استفاده، راحت تر می روند
به قلم محسن بابادی – کارشناس ورزشی پرتو جنوب
همواره فوتبال کشورمان از مربیان خارجی بهره برده و خصوصا طی دو دهه اخیر، نگاه ویژه به مربیان کارنامه دار و شناخته شده بیش از گذشته مدنظر باشگاه های لیگ برتری و حتی تیم ملی بوده است.
بدون تردید مربیان صاحب نام و شناخته شده به واسطه حضور متمادی در سطوح بالای فوتبال جهان و آموزش های کافی در آن مقاطع، تجربه خوبی در خصوص فوتبال پایه و آکادمی های پیشرفته فوتبال داشته و در کلاس های مربیگری و ارتقا سطح خود نیز در این خصوص تلاش های زیادی را انجام داده و به طور کلی به فلسفه فوتبال پایه، آکادمی و موارد مرتبط متناسب با علم روز فوتبال آگاهی و اشرافیت خوبی داشته و چه بسا در این باره نیز صاحب نظرند.
یکی از مشکلات فوتبال ما این است که پس از جاروجنجال رسانه ای و استخدام این مربیان و دادن انواع امتیازات مالی و بندهای پاداش آنچنانی و…به آن ها و کمک هایشان در قراردادهای نجومی، کمتر دیده شده در متون این قراردادها بندهایی مبنی بر نظارت بر فوتبال پایه باشگاه، ارایه استراتژی، راهکار و مشاوره به آکادمی، برگزاری کلاس های آموزشی برای مربیان فوتبال پایه و بازیکنان، در اختیار گذاشتن علم روز فوتبال به این مجموعه و… وجود داشته و بعضاً در حالی که به همراه خانواده هایشان بهترین امکانات رفاهی، تفریحی و… برایشان در داخل کشور فراهم شده، با یک تعطیلی کوتاه یا بلندمدت ناگهانی مسابقات آن ها، خارج از عرف و بند های موجود در قرارداد در حالی که حقوق و مزایای خود را نیز تمام و کمال به دلار و یورو دریافت می کنند، ساک های خود را بسته و جهت تفریح و استراحت به کشورهایشان سفر کرده و از دانش، تجربه و تعهد کاری آن ها در جهت کمک به فوتبال پایه بهره ای برده نمی شود.
چون باشگاه برای آن ها و برای آینده خود هیچ برنامه ای ندارد. اصل این ایراد متوجه مدیران فوتبالی باشگاه های بزرگ ماست که آنها را به حال خود رها کرده و وای بحال روزی که به علت عملکرد نه چندان مطلوب و مدنظر باشگاه و یا به هر علت دیگری بخواهند با آنها قطع همکاری کنند. آن گاه بهترین لحظات برای آن مربیان رقم خورده و همه چیز برایشان گل و بلبل شده و از خدا خواسته به علت قطع همکاری، راحت و بی دردسر به کشورشان بازگشته و بدون ذره ای کار کردن پول پارو می کنند. سوال مهم اینجاست؛ اگر این مربیان تا پایان فصل یا حتی فصل بعد قرارداد داشته و مطابق این قرارداد باشگاه ها موظف و مکلف به پرداخت دستمزد آنها تا ریال آخرند و اگر در این خصوص کوتاهی کنند، با سد مستحکمی به اسم فیفا و کسر امتیاز و محرومیت های قانونی دیگر مواجهند، چرا مربی را تا پایان فصل نگه نداشته و از توانایی وی در خصوص آکادمی، فوتبال پایه، آموزش مربیان و…بهره نمی گیرند؟
واقعا به این مدیران ناآگاه که این گونه با مربیان خارجی توافق می کنند چه باید گفت؟ آیا می توان اسم مدیر را روی آنها گذاشت؟ چه بخواهیم و چه نخواهیم باید دستمزد آن مربی کامل پرداخت شود. پس چرا از وی استفاده بهینه نشود؟ پس از ایجنت ها، مدیران عامل باشگاه ها و فدراسیون فوتبال کشور انتظار دارم در این خصوص دقت نظر و اهتمام بیشتری نموده و در متن قرارداد مربیان خارجی مواردی از این قبیل را لحاظ و اجرایی نمایند تا از ۱۰۰ درصد توانایی آنهایی که از جیب ملت ارتزاق می کنند استفاده شود و به امان خدا رها نشوند و نروند پی کارشان.
