ضرورت وجود کمیته فنی موثر در باشگاه های مطرح خوزستان

محسن بابادی- کارشناس ورزشی پرتو جنوب

یکی از مهم ترین مباحث در ساختار یک باشگاه حرفه ای، دارا بودن یا عدم داشتن کمیته فنی است. کمیته فنی بایست متشکل از افراد بادانش، باتجربه و تیوریسن هایی باشد که سرد و گرم فوتبال را چشیده و به مباحث فنی، آنالیز، طراحی و علم تمرین و…متناسب با جدیدترین دستاورد های فوتبال دنیا اشرافیت کافی و توانایی آن را داشته باشند در شرایط بحرانی به باشگاه موردنظر کمک کنند.

متاسفانه در باشگاه های لیگ برتری ایران توجه خاصی به این موضوع مهم نشده و کمیته فنی یا مدیران فنی به صورت تشریفاتی و نمادین کنار تیم ها هستند و یا از خود اختیار نداشته یا دارای اختیاراتی بسیار محدود هستند و یا اینکه حیطه اختیاراتشان بیش از حد معمول و معقول بوده، به گونه ای که در روند و چرخه تیم اختلال ایجاد کرده و مزاحم سرمربی و مسایل فنی تیم و باشگاه هستند.

به همین خاطر اکثر باشگاه های ایرانی و خصوصا سرمربیان، مدیر فنی یا کمیته فنی را قبول نداشته یا اگر هم بپذیرند چنین کمیته یا شخصی در این سمت کنار تیم باشد، سعی می کنند به صورت کاملا محدود و صرفا در حد یک حضور فیزیکی آن را قلمداد کرده و خود و تیم را از آن دور نگه دارند. چرا که طی سالیان اخیر در اثر ندانم کاری و عدم آگاهی نسبت به وظایف توسط آن کمیته یا مدیر فنی، موارد بسیار زیادی پیش آمده که دخالت هایی در کار فنی تیم ها صورت پذیرفته و پس از مدتی مدیر فنی هوا و هوس و سودای سرمربیگری را در ذهن خود پرورانده و یا به علت عدم تفاهم و نپذیرفتنش توسط سرمربی، به هر شکل ممکن دنبال تخریب یا برکناری وی بوده است که در این میان تنها باشگاه متضرر شده است.

در حقیقت باشگاهی که کمیته فنی یا مدیر فنی را جهت اشرافیت نسبت به مسایل فنی و کمک در این خصوص استخدام کرده، همین کمیته یا مدیر بلای جانش یا سبب ایجاد تنش های گسترده و چند دستگی در آن مجموعه شده است. پس می طلبد مدیران عامل و هیات مدیره باشگاه ها در این خصوص اهتمام بیشتری ورزیده و از هر فرد صاحب نامی به عنوان مدیر فنی استفاده نکنند. باید افراد زبده، مسلط به علم روز فوتبال، تحلیل، آنالیز و مشرف بر مسایل فنی ولو گمنام را استخدام نموده که عصای دست مربی بوده، بتوانند با وی تعامل کرده و در محیطی دوستانه به وی راهکار، مشاوره و کمک دهند نه سد راه وی و استخوانی در گلوی وی و باشگاه شوند که مربی دایما بترسد که آقابالاسر برایش گذاشته اند و ترس از دست دادن موقعیتش را داشته باشد.

پس بایست کمیته و مدیرفنی حدود و حیطه اختیارات فنی و روش تعامل با سرمربی را دانسته و بتواند در بزنگاه ها به وی کمک کند. در باشگاه های بزرگ فوتبال خوزستان همچون فولاد و استقلال خوزستان، نفت آبادان و مسجدسلیمان کمبود یک کمیته فنی مقتدر متشکل از افراد بادانش، فوتبال فهم و کارکشته به شدت احساس می شود. کسانی که اگر از نظر عملی در حد سرمربی نباشد، حداقل به لحاظ علمی و تیوری فوتبال یک سروگردن از وی بالاتر باشند.

شاید اگر این باشگاه ها طی این همه سال به جای تشکیل کمیته های فنی تشریفاتی و کدخدامنشانه که هدف اصلی‌اش کنترل حواشی، بستن دهان عده ای و جلوگیری از جنجال برخی فوتبالی ها بود، دنبال تشکیل کمیته های فنی کارشناسانه و قوی به دور از این اسم و رسم ها بودند، وضع فوتبال استان خوزستان این نمی شد که اکنون می بینیم. چه اشکالی دارد در کمیته فنی باشگاه ها از افراد جوان و تحصیلکرده که مسلط به اکثر علوم فوتبالی و مشرف به مسایل تیوریکال فوتبال هستند استفاده شود و صرفا دلخوش به اسامی چند دهه پیش که در فوتبال امروز دیگر جواب نمی دهند، نباشیم؟ البته احترام پیشکسوت و زحمت‌کشان چند دهه اخیر فوتبال همیشه واجب بوده و هست، اما بایست از برخی از آنان در جای خود و دیگر مناصبی که می توانند کمک موثرتری کنند استفاده شود.

مثلا به عنوان مشاور، سرپرست، کانون هواداران، تربیت و آموزش مربیان جوان، برگزاری کلاس های آموزشی، آموزش به رده های پایه و…نه صرفا مبحث تخصصی کمیته فنی و مدیر فنی. چون علم فوتبال به روز شده و لحظه به لحظه تغییر می کند و بایست عقبگرد نداشت و روبه جلو حرکت کرد و اگر برخی از عزیزان پیشکسوت از این قافله جا مانده اند، دلیل بر کنار گذاشتن همیشگی آن ها نیست و می شود در جای دیگری از توان، تجربه و تخصص آنها استفاده کرد.