همزادپنداری با سنگ شاه (تُل سنگِ شا)
گفتی هاسِی وا زرِنگی وا دلُم بازی نَکو واتی مِزلِنگِ چیشات، همزا تیراندازی نکو وامو مث کَفتَر مُقلُف رو سرِت بال میزدُم آم تو غُمبَم میدادی، بَـچ ایقَه بونتازی نکو! رو نومِش مُندی و ما عمری واهَم سر کِردیم وختییَم رفت او، ازُم گفتی دِ طنّازی نکو! حرفِ راسِت نَگـرُفتُم گوش و دیدُم ثمَرَش که میگفتی وُ اینا خیلی همآوازی نکو! بیشی سَر جوجَلالِت عام و ذاتِ مارمَلوکَک همروهی پوی رو و رسمِ ای سگوی […]