در پرتگاه معنا: جست‌وجوی نور در آثار فریدالله ادیب‌آیین
در سپیده‌دمی که رنگ‌ها هنوز معنای خود را نیافته‌اند، فریدالله ادیب‌آیین قلم‌موی خود را چون نیایش‌گری در معبدی خاموش به حرکت درمی‌آورد. آثار او نه تصویرند و نه تخیل، بلکه تجربه‌اند؛ تجربه‌ی مکاشفه در برزخ اندیشه و احساس، تجربه‌ی شنیدن راگای خاموش در قاب‌های رنگ. نقاشی‌های ادیب‌آیین صحنه‌ی تنش میان گذشته‌ی گمشده و آینده‌ی نا‌آمده‌اند؛ مکانی که در آن، تاریخ از دل کهنگی، تولدی دوباره می‌یابد. در جهان ادیب‌آیین، قرمز نه فقط رنگ است، بلکه […]