شعری نیمایی از زنده یاد محسن پزشکیان
اجاق خاموش کنون دیری ست کسی از زیر آن نخل بلند خسته ی تنها نمی گوید نمی خواند کسی از پشت آن نارنج های پیر نمی گرید نمی خندد من این جا می تراشم پیکر تندیس تنهایی اگر ای باد ز آن سامان گذر کردی بر آن در اشتیاق روشنایی خفته در ظلمت بر آن بر باد داده خرمن ایام بر آن غمگین اجاق سرد بی آتش بر آن نخل بلند خسته ی تنها […]