به قلم محمد رجبی مهاباراتا مهاباراتا، یا مهابهاراتا، مادر کتاب های جهان، سرودهای حماسی از سدهی هشتم یا ششم پیش از میلاد. به زبانِ سانسکریت و یکی از دو حماسهٔ تاریخِ هند است. مهاباراتا، اثری هند و آریاییاست. اولین سرودهی منظوم وحماسی جهان است با صد هزار بیت که هندوها، معتقدند، هزار بیت ابتدای آن، سرودهی خداست! و سرایش آنرا به “ویاس”یا “ویاسا” نسبت می دهند که با رامایانا، دو اثر منظوم هندوهاست. مهابهاراتا، مجموعهای […]
به قلم محمد رجبی وِِداها، آریایی وِداها، سانسکریت वेद. یعنی دانش. کهنترین کتابهای آریاییها، قدیمیترین نوشته به زبان هند و اروپایی است که تاریخ نگارش آنها را در دورهای بین سالهای ۱۷۵۰ تا ۱۰۰۰. پیش از میلاد میدانند. کتاب ودا، اولین اثر مذهبی از چهار کتاب “ریگودا”: نیایشها. “یجورودا”: کتاب نیایشکنندگان، “سامهودا: کتاب سرودها. “آتارواودا”. تشکیل شدهاست. هر کدام از این چهار کتاب دارای چهار قسمت است: “سمهیتا” (سرود) “براهمنهها”(دستورات مراسم قربانی کردن) “آرنیکهها” (دستورات […]
به قلم: محمد رجبی افسانهی گیلگَمِش یادآوری؛ قرن نوزدهم میلادی، لوحهای گِلی و سنگی و برگهای کاغذی متفرق در کتابخانهی نینوا، و بریتانیا، پیدا شد و شگفتی بهبار آورد.! برآیندهای ادبی، دربارهی گیلگمش، از دورههای مختلف (حدود ۲۱۰۰ تا ۱۰۰۰ سال پیش از میلاد.) متنهای بابلی خارج از تمدن بابل، قرن چهاردهم پ. م، اواخر عصر بُرنز، تعلق دارند. و به زبانهای؛ سومری، اکدی، هیتی، هوری و اوگاریتی آمده.! نسخههای مختلف گیلگمش بر روی لوح […]
به قلم: محمد رجبی فردوسی، آغاز شاهنامه به سه رخداد، در آفرینش اثر اشاره دارد. ۱- از ابومنصور، محمد بن احمد توسی، مشهور به دقیقی یاد کرده: جوانی بیامد گشاده زبان سخن گفتن خوب و طبع روان به شعر آرم این نامه را گفت من ازاو شادمان شد دل انجمن برو تاختن کرد ناگاه مرگ نهادش به سر بر یکی تیره ترگ برفت او و این نامه ناگفته ماند چنان بخت بیدار او خفته ماند. […]
به قلم: محمد رجبی برای دوست نازنین، جناب دکتر علیرضا قیامتی. «ازآن هرچه اندرخورد باخرد- دگر بر رهِ رمز معنی برد.» (فردوسی) جناب دکتر قیامتی. فرمودهاید: «کسی میتوانه شاهنامه را بخوانه که از خرد برخوردار باشه.» بیشک چنین است! ولی، بهتر اینکه داستان را درست بخواند.! بدو گفت زال ای زن کم خرد- غم ناچریدن، بدین بگذرد. اگر این بیت را از داستان جدا کنیم، توهین به زن است! داستان اینست که بعد ار مرگ […]
به قلم: محمد رجبی برای دوست نازنین، جناب دکتر علیرضا قیامتی. بگیتی به از راستی پیشه نیست ز کژی بتر هیچ اندیشه نیست. برخی از مخالفان فردوسی، ابیاتی را از داستانهای شاهنامه، گزینش کرده و بر اساس آن، فردوسی را زن ستیز میدادند!؟ چنین کاری نارواست! گروه دیگری، در برابر آنان، بخشهایی از شاهنامه را در پاکی زنها، پیدا کردهاند و فردوسی را، ستایشگر زنان نامیدهاند! شوربختانه هر دو نگاه، بیپایه و شعاری است! […]