جمهوریت؛ راه‌های رفته و راه‌های نرفته
به قلم: محمدمهدی اسدزاده روزگاری، جهان، دیدگاهش بر این بود که کسانی به زور شمشیر و بازو و همراهی سرسپردگان‌شان، هنگامی که بر دیگران پیروز شوند، فرمانروایی و سروری از آن آنان است و راهی مگر تن دادن به خواست آنان نیست؛ یا فرزندانی پس از پدران، با چرایی آن‌که پدران‌شان توانمندی‌هایی داشته‌اند، بر جای پدر می‌نشستند و نام اصالت بر خود می‌نهادند تا آن روزی که کسی دیگر از راه برسد و با خون‌ریزی […]