به قلم: محمد رجبی افسانه‌ی گیلگَمِش یاد‌آوری؛ قرن نوزدهم میلادی، لوح‌های گِلی و سنگی و برگ‌های کاغذی متفرق در کتابخانه‌ی نینوا، و بریتانیا، پیدا شد و شگفتی به‌بار آورد.! برآیندهای ادبی، درباره‌ی گیلگمش، از دوره‌های مختلف (حدود ۲۱۰۰ تا ۱۰۰۰ سال پیش از میلاد.) متن‌های بابلی خارج از تمدن بابل، قرن چهاردهم پ. م، اواخر عصر بُرنز، تعلق دارند. و به زبان‌های؛ سومری، اکدی، هیتی، هوری و اوگاریتی آمده.! نسخه‌های مختلف گیلگمش بر روی لوح […]
به قلم: محمد رجبی فردوسی، آغاز شاهنامه به سه رخداد، در آفرینش اثر اشاره دارد. ۱- از ابومنصور، محمد بن احمد توسی، مشهور به دقیقی یاد کرده: جوانی بیامد گشاده زبان سخن گفتن خوب و طبع روان به شعر آرم این نامه را گفت من ازاو شادمان شد دل انجمن برو تاختن کرد ناگاه مرگ نهادش به سر بر یکی تیره ترگ برفت او و این نامه ناگفته ماند چنان بخت بیدار او خفته ماند. […]
به قلم: محمد رجبی برای دوست نازنین، جناب دکتر علیرضا قیامتی. «از‌آن هرچه اندرخورد باخرد- دگر بر رهِ رمز معنی برد.» (فردوسی) جناب دکتر قیامتی. فرموده‌اید: «کسی می‌توانه شاهنامه را بخوانه که از خرد برخوردار باشه.» بی‌شک چنین است! ولی، بهتر این‌که داستان را درست بخواند.! بدو گفت زال ای زن کم خرد- غم ناچریدن، بدین بگذرد. اگر این بیت را از داستان جدا کنیم، توهین به زن است! داستان اینست که بعد ار مرگ […]
به قلم: محمد رجبی برای دوست نازنین، جناب دکتر علیرضا قیامتی. بگیتی به از راستی پیشه نیست ز کژی بتر هیچ اندیشه نیست. برخی از مخالفان فردوسی، ابیاتی را از داستان‌های شاهنامه، گزینش کرده و بر اساس آن، فردوسی را زن ستیز می‌دادند!؟ چنین کاری نارواست! گروه دیگری، در برابر آنان، بخش‌هایی از شاهنامه را در پاکی زن‌ها، پیدا کرده‌اند و فردوسی را، ستایشگر زنان نامیده‌اند! شوربختانه هر دو نگاه، بی‌پایه و شعاری است! […]