راهکار های بهبود عملکرد تیم های لیگ برتری خوزستان در نیم فصل دوم

محسن بابادی – کارشناس ورزشی پرتو جنوب

تیم های لیگ برتری خوزستان، در نیم فصل نخست لیگ بیست و سوم عملکرد جالب توجهی نداشتند؛ لذا قصد دارم ایراداتی که مشاهده کردم را به همراه راهکار بیان کنم تا شاید کمکی به این تیم ها شود:

۱. عدم مدیریت بازی: همگی به خوبی می دانیم که دقایق انتهایی دو نیمه و ابتدایی نیمه دوم به دلایل خاص خود از جمله مسایل بدنی، روحی روانی و…که توضیح درباره آن ها در این مقوله نمی گنجد، آبستن حوادث گوناگونی هستند. تیم های خوزستانی می بایست این دقایق را مدیریت نموده و تمهیداتی را اتخاذ نمایند که به بهترین شکل سپری شوند و اگر قرار است در این دقایق اتفاقی برایشان بیفتد، از نوع خوبش باشد نه از دست دادن نتیجه. اگر گل خوردن در دقایق انتهایی بازی طی یک یا دو بازی رخ دهد، قابل چشم پوشی است، اما اگر در چندین بازی این اتفاق بیفتد و راهکاری برایش اتخاذ نشود، فاجعه است. پس مربیان بایست بیش از قبل به این موارد دقت نظر داشته باشند. همچنین وقتی یک تیم از نظر نتیجه جلو می افتد، مدیریت صحیح و کنترل بازی با رعایت و تغییر ضرب آهنگ، تغییر سیستم و تاکتیک، تعویض های فنی در دقایق مناسب و…بسیار مهم است که در تیم های استان کمتر شاهد آن بودیم.

۲. نبود گلزن تمام عیار در خط حمله: موردی که بیش از همه به تیم های خوزستانی آسیب زد، نبود یا کمبود بازیکن ششدانگ و گلزن در خطوط حمله بود. اگر تیم های خوزستانی قصد دارند در نیم فصل دوم به همین شکل و شمایل ادامه دهند، کلاهشان پس معرکه است. اما اگر بخواهند تغییر اساسی ایجاد کرده و از سقوط به لیگ پایین تر بگریزند، بایست اگر لیستشان جای خالی دارد، حداقل دو مهاجم تراز اول به جمع خود بیفزایند. وگرنه همان آش و همان کاسه قبلی خواهد بود. تیمی که نتواند گل بزند، هرچقدر هم خوب، تاکتیکی و منظم بازی کند و گل نخوردن در اولویتش باشد، بالاخره در یک جایی تسلیم خواهد شد و وقتی نتواند گل خورده را جبران کند، بایست شکست و ته جدولی بودن را بپذیرد.

بیشتر بخوانید:

چرا تیم های لیگ برتری خوزستان تنهایند؟

۳. تمرینات بی کیفیت جهت باز کردن خطوط دفاعی حریفان: به جز آنچه در خصوص نداشتن مهاجم خوب عنوان شد، این گونه به نظر می رسد که مربیان تیم های خوزستانی تدابیر تاکتیکی مناسبی برای یک سوم دفاعی حریفان نداشته و گلزنی را برای تیم خود امری غیرممکن کرده اند. دلیل این امر می تواند عدم تنوع تاکتیکی یا ناآشنایی آن ها با تمرینات روز دنیا در خصوص انواع شیوه های گلزنی باشد که در بازی های این تیم ها به کررات این ایراد را مشاهده کرده ایم که وقتی با یک شیوه تکراری در یکی دو مسابقه نتوانسته اند به گل برسند، در بازی های بعد نیز همین گونه به مصاف دیگر حریفان رفته اند. در صورتی که هر شیوه و تغییر در بازی حریفان حتی در دقایق مختلف بازی، تاکتیک های خاص خود جهت گلزنی را می طلبد. اینکه تیم مقابل بازی دفاعی یا تهاجمی ارایه دهد و یا خود این شیوه دفاعی به چه سبک و صورتی است، تمرینات و تاکتیک های خاص خود را می طلبد.

۴. عدم دارا بودن کادر آنالیز قوی: امروزه در فوتبال دنیا، داشتن کادر آنالیز قوی از نان شب هم واجب تر است. بزرگترین مربیان دنیا که کوله باری از افتخارات دارند، از کادر آنالیز کارکشته کنار خود استفاده می کنند. اما اینکه تیم های خوزستانی یا کادر آنالیز نداشته یا اینکه این کادر بسیار ضعیف اند، جای بسی تعجب دارد که چرا سریعا نسبت به تشکیل یک کادر در خور شان اقدام نکرده یا عذر کادر قبلی را نمی خواهند. حتما بایست به لیگ دسته یک سقوط کنند تا این کار را انجام دهند؟ رودربایستی با رفقا هم حدی دارد. اینجا مساله آبرو و حیثیت فوتبال خوزستان و از دست رفتن سهمیه استان در لیگ برتر است. لذا انتظار می رود مربیان محترم غرور را کنار گذاشته و تنها به دانش و تجربه خود و کادر اکتفا نکرده و تعارف را زیر پا له کرده و کادر آنالیز ضعیف را برکنار کنند تا خود و فوتبال استان بیش از این زیر سوال نروند.

۵. عدم استفاده از کمک های قوی در کادر تیم ها توسط سرمربیان: وقتی سرمربی کسی را به عنوان کمک خود به تیم می آورد، بایست آن کمک حداقل به لحاظ طراحی تمرین یا تیوری و دانش فنی فوتبال از سرمربی قوی تر بوده و بتواند گرهی از مشکلات تیم بگشاید. نه اینکه خود در حال تجربه اندوزی و محتاج یادگیری اصول اولیه و کمک گرفتن باشد. پس مربیان بایست در ادامه مسیر، در ترکیب کادر خود تجدیدنظر نموده و رفیق بازی را با دیدگاهی منطقی جایگزین کنند تا تیم از حالت دورهمی رفاقتی تبدیل به یک مجموعه علمی، کاربلد، موثر و کارآمد شود.

۶. عدم جذب بازیکنان خوب در خط دفاعی و میانه زمین: آنچه از بازی های تیم های خوزستانی دیده ام، این بود که در خط دفاعی آن استحکام لازم را نداشته و خط میانیشان نیز در مقابل حریفان آن قدرت مانور لازم را نداشت. پس می طلبد پس از اولویت اصلی ذکر شده که جذب مهاجم است، فکری به حال مرکز خط دفاعی و استخدام بازیکن طراح و بازیساز در میانه میدان کنند. مطمینا اگر چنین کنند، اوضاع بهتر از شرایط فعلی خواهد شد.

موارد دیگری نیز وجود دارد که در آینده نزدیک به آنها اشاره خواهم نمود. اما آنچه مهم تر از هر چیزی است، نکات ذکر شده است.