شعر سپید
۱ـ«شبنم مهتاب»
شب را
ببویم
زیر شبنم مهتاب
آن سوی سایه
عطر رازقی
در برگ فرود آییم
شاید
باد از دریچه نوازشی بوزد
پنجره نفس می کشد
شب می شکفد
و ما بی گاه رویای نارس را
در ایوان آفتاب
بچینیم.
۲ـ«ستاره»
در تپیدن؛ نفسم شب
انگشت شبانه ام را می فشارم
بی پروا
مرا در بازوی آغوشت سفر بده
ستاره ای خیس چشمانم می دوید
شبنم باد
آرام می شکند
شب راکد را
بخندد
بنوشیم خواب را
تا شکوه روییدن از ما عبور کند
آفتابی شویم
همه در خوابند.
۳ـ«نسیم»
مسافر کدام جاده ای
نسیم کدام دره
با آمدنت
پنجره شکفت
غبار نیلی شب گرفته شد
تنهایی پر زد
تا ابر سپید
خورشید بارید
در خنکای پسین باد
در آهنگ صدایی
که تو پایانش بودی
شهناز دهقانی
***
_ برای معرفی و نقد کتاب تازه چاپ شده تان! در این ستون، تماس بگیرید.
_آثار ادبی خود را همچنین می توانید در واتس آپ یا ایتا به شماره ۰۹۱۷۸۲۲۵۸۴۸ علی حاتمی «ع.آیدین»، ارسال فرمایید.
_ به همراه اثر، عکسی «حتی الامکان غیر پرسنلی» از خود بفرستید.
علی حاتمی «ع. آیدین» – دبیر سرویس ادبی پرتو جنوب
