اعتیاد به حشیش و گل، باورها و واقعیت‌ها
تهیه و تنظیم : سکینه رشیدی – مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری ۱۱ داراب
حشیش ماده‌ای روان‌گردان است که از گیاه شاهدانه (Cannabis) به‌دست می‌آید.
گل اصطلاحی رایج برای نوعی ماری‌جوانای قوی‌تر است که از غنچه‌های گیاه شاهدانه تهیه می‌شود و معمولاً THC (ماده فعال اصلی) بالاتری دارد.
برخلاف تصور عموم، گل “طبیعی” بودنش دلیلی بر بی‌ضرر بودن آن نیست.
باورهای غلط رایج
- “گل اعتیادآور نیست”
حقیقت: گل می‌تواند هم وابستگی روانی و هم وابستگی جسمی ایجاد کند، به‌ویژه در نوجوانان و جوانان.
- “گل به اندازه مواد مخدر دیگر خطرناک نیست”
حقیقت: مصرف مزمن آن می‌تواند منجر به اختلالات روانی مانند اضطراب، افسردگی، و حتی سایکوز (روان‌پریشی) شود.
- “گل به عملکرد ذهن کمک می‌کند”
حقیقت: تحقیقات علمی نشان داده‌اند که مصرف حشیش به‌ویژه در سنین پایین، بر حافظه، تمرکز، و قدرت تصمیم‌گیری اثر منفی دارد.
عوارض مصرف گل و حشیش
-کاهش تمرکز و حافظه
-افزایش خطر تصادف و حوادث
-افزایش احتمال بروز افسردگی و اضطراب
-بروز علائم روان‌پریشی (توهم، پارانوییا)
-افت تحصیلی یا شغلی
-وابستگی روانی و جسمی
چه کسانی بیشتر در معرض خطرند؟
-نوجوانان و جوانان به‌دلیل رشد مغزی ناتمام
-افرادی با سابقه مشکلات روانی
-کسانی که در محیط‌های پرتنش یا با دسترسی آسان به مواد زندگی می‌کنند
چه باید کرد؟
-آموزش و آگاهی بخشی در مدارس، دانشگاه‌ها، خانواده‌ها
-افزایش مهارت‌های زندگی (نه گفتن، حل مسئله، کنترل هیجان)
-مراجعه به مشاور یا روانشناس در صورت مشاهده علائم مصرف
-درمان تخصصی اعتیاد در مراکز درمان سوء مصرف
نتیجه‌گیری:
حشیش و گل، برخلاف باور عمومی، مواد بی‌ضرری نیستند و می‌توانند آسیب‌های جدی جسمی و روانی به‌همراه داشته باشند. پیشگیری از اعتیاد، نیازمند آگاهی، حمایت خانوادگی و دسترسی به منابع درمانی معتبر است.
