زندگی گوارا با مدارا کردن
به اهتمام: سمانه رعیت پیشه – مشاور کلانتری ۱۱ شهدا شهرستان فسا
ممکن است همسر ما صفات منفی داشته باشد که با بکارگیری روش های مختلف نتوانیم آن را برطرف کنیم، شاید هم اصلاح آن نیازمند به زمان باشد؛ در این شرایط آن چیزی که می تواند گوارایی زندگی را برای ما حفظ کند، مدارا کردن است.
نمی توان انتظار داشت که همه ی توقعات ما در طول زندگی از سوی همسرمان برآورده شود؛ گاهی باید با آنچه که هست، بسازیم.
فهم این مساله در گرو پذیرش واقعیت های زندگی است، مثلا اینکه: شکل گیری شخصیت دو انسان که با هم ازدواج کرده اند، نتیجه عوامل بسیار متعددی بوده و شاید با فراهم شدن زمینه های مختلفی، شخصیت تغییر کند. گاهی، همه این زمینه ها در کنار هم فراهم نمی شوند و به این نتیجه می رسیم که برخی از صفات همسرخود را باید برای مدتی طولانی و شاید هم تا آخر عمر تحمل کنیم. این تحمل تا وقتی که لطمه ای به دین ما نزند نشانه ای از عقل سلیم است و اگر مدارای ما زمینه مدارای دیگران را فراهم نکند، حداقل از شدت گرفتن فضای تنش آلود خانه پیش گیری می کند.
وقتی اهل مدارا نباشیم عرصه زندگی را بر خود و همسر تنگ کرده و پای جدال و بگو ومگو و تنش های طولانی به میان می آید و البته در تنش و دعوا، چه بسا عصبانیت و حرف های ناشایست از رفتار و گفتار ما سر بزند و لج بازی گوشه ای از زندگی ما را اشغال کند.
به نظر شما انسان لجوج، توان مدیریت عقلی و منطقی زندگی را دارد؟ مسلما نه؛ لذا نمی توان از این افراد توقع تدبیر صحیحی برای زندگی خود داشت.
خلاصه مطلب اینکه: اگر مدارا در دستور کار طرفین قرار گیرد، فضای خانه آرام می ماند ولی لجاجت، خانه را به میدان جنگ تبدیل می کند؛ البته لازمه مدارا هم برخورد نرم خویانه و سازگارانه است.
ناگفته پیداست که زیبایی زندگی به رفاقت و مدارا کردن است و بسیاری از کارها و سیاست ها به نتیجه نخواهد رسید، مگر آنکه در آن مدارا و وفق صورت پذیرد.
