ماده اعتیاد آور گل؛ خطری پنهان و جدی

تهیه و تنظیم: سکینه رشیدی – مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری شهرستان داراب

اعتیاد، به‌ویژه در جوامع امروزی، تنها یک مسئله‌ی پزشکی یا اجتماعی نیست؛ بلکه پدیده‌ای پیچیده با ابعاد روان‌شناختی، زیستی و فرهنگی است که تاثیر مستقیم بر آسیب های اجتماعی دارد و در فراگیر شدن آن نقش موثر دارد.

در این میان، مصرف حشیش و گل (ماریجوانا) به دلیل رواج بالا در میان نوجوانان و جوانان، اهمیت ویژه‌ای دارد. بسیاری از افراد به‌اشتباه تصور می‌کنند این مواد بی‌خطر یا «سبک» هستند، در حالی‌که شواهد علمی خلاف این موضوع را نشان می‌دهند.

وقتی از مصرف مواد در سنین پایین صحبت می‌کنیم، بسیاری اولین چیزی که به ذهنشان می‌رسد حشیش یا همان «گل» است. این ماده در ظاهر شاید بی‌خطر به نظر برسد و خیلی‌ها فکر می‌کنند که اعتیادآور نیست، اما واقعیت این است که «گل» تأثیر مستقیم روی مغز در حال رشد نوجوان دارد.

در کوتاه‌مدت ، مصرف ماده گل باعث تغییر در حالت روحی و روانی ، گیجی ، اختلال در تمرکز و حافظه می‌شود . نوجوانی که تازه شروع کرده ، ممکن است احساس سرخوشی یا خنده‌های بی‌دلیل را تجربه کند و یک لذت آنی ناخوشایند را در لحظه برایش پیش بیاید ، اما در کنار آن واکنش‌های کند ، اضطراب یا حتی توهم هم رخ می‌دهد .

مصرف مداوم این ماده می‌تواند به کاهش توانایی یادگیری، افت شدید در عملکرد تحصیلی، بروز افسردگی، اختلالات اضطرابی و حتی کاهش انگیزه در زندگی منجر شود. تحقیقات نشان داده‌اند که نوجوانانی که در این سن مصرف را آغاز می‌کنند، در بزرگسالی بیشتر با مشکلات روانی و اجتماعی دست‌به‌گریبان خواهند بود . متاسفانه این قشر برای فرار از مشکلات یا کسب آرامش موقت به سمت راه حل های اشتباه کشیده می شوند. مصرف این ماده می تواند زندگی فرد را به مسیری سوق دهد که هرگز خواهان آن نبوده است.

نکته مهم این است که خانواده‌ها و نوجوانان باید بدانند مصرف «گل» چیزی شبیه یک بازی ساده یا تجربه بی‌ضرر نیست. این ماده با فریبندگی ظاهری خود می‌تواند مسیری را باز کند که برگشت از آن دشوار باشد. آگاهی ، گفت‌وگو و ایجاد جایگزین‌های سالم برای ایجاد انگیزه در زندگی نوجوان بهترین راه پیشگیری از گرفتار شدن در این چرخه خطرناک است.