پشیمانم!
فاطمه زارع – کارشناس ارشد روان شناسی بالینی و مشاور کلانتری جام جم شیراز
زن جوان وارد اتاق مشاوره شد و شرح زندگی اش را اینگونه توصیف کرد:
سال ها قبل با همسرم به صورت غیرسنتی و در یک مهمانی آشنا شدم. بعد از مدتی تصمیم به ازدواج گرفتیم و این موضوع را با خانواده هایمان در میان گذاشتیم، اما آن ها مخالفت کردند.
زمان گذشت و گذشت و در این شرایط روز به روز عشق و علاقه ما به یکدیگر بیشتر می شد و تصمیم مان برای ازدواج جدی و جدی تر می شد.
بالاخره پس از کش و قوس های فراوان و اصرارهای زیاد ما، خانواده ها موافقت کردند و با هم ازدواج کردیم.
اوایل زندگی خوبی داشتیم، شوهرم در یک مغازه مشغول به کار بود و همه چیز به خوبی و خوشی می گذشت. پس از چند سال صاحب فرزند دختری شدیم و زندگیمان رنگ و بوی دیگری گرفت.
بعد از مدتی رفتارهای شوهرم عوض شد، او کنترل خشم و عصبانیت خود را نداشت و مرا به هر بهانه ای به باد کتک می گرفت.
مدتی او را ترک کردم و با سرافکندگی به خانه پدرم رفتم، ولی آنجا هم هیچ جایگاهی نداشتم و دوباره به خانه برگشتم .
پس از مدت زمانی متوجه شدم همسرم اعتیاد دارد و در دام مواد مخدر گرفتار شده است.
همسرم درآمد ناچیزمان را خرج تهیه و مصرف مواد مخدر می کرد و برای مخارج زندگی با مشکل مواجه شده بودیم.
پشیمانم؛ اما نمی دانم چه مسیری را پیش روی خود برگزینم. از زندگی نااُمید شده ام ولی با این حال همسرم را هنوز هم دوست دارم ولی نمی توانم کمکش کنم.
نظر کارشناس :
اعتیاد به مواد مخدر یکی از شایع ترین آسیب های اجتماعی جهان معاصر و از جمله ایران است.
در مورد بالا مشخص می شود که در خانه پدری هر دو طرف آرامش و صمیمیتی وجود ندارد و همیشه درگیری و مشاجره میان اعضای خانه بوده است.
این زوج نیاز به مشاوره خانواده و زوج درمانی دارند و بهتر است شوهر به سراغ مشاور ترک اعتیاد برود تا بتواند اوضاع زندگی اش را بهبود بخشد.
همچنین زوجه به برقراری ارتباط با خانواده پدری ترغیب شد چون به نظر می آید که به حمایت و پشتیبانی آنان نیاز دارد.
