توصیه به برخی سیاستمداران و بلندگو به دستان ایرانی و افغانستانی، پیرامون طرح ساماندهی اتباع غیرمجاز!
به قلم: امان الله دهقان فرد
همزمان با تصمیم جدیّ مسئولان کشوری و آغاز اقدامات عملی برای سر و سامان دادن به «ناهنجاری» و «بی انضباطی»های ناشی از حضور و رسوب ده ها ساله ی میلیون ها تبعه ی فاقد هویت شخصی و شغلی و تلاش جهت شناسایی آنان، بدلیل بروز تبعات و تضادهای جمعیتی، فرهنگی و اجتماعی در اکثر مناطق مرزی و عُمقی و.. متاسفانه برخی «تحلیل ندارانِ» بیرونی و درونی، و اخیرا حتی تعدادی از ملبسان حوزویِ غیر وطنی!، با طرح موارد ناشیانه و شاید هم از روی نارکاربلدی، ضمن حمله به ماموران دولتی و ایراد سخنان خارج از حیطه های قانونی و شرعی، تهدید به شکایت حقوقی از مدیران رسمی و برخورد قاطع! با آن ها را مطرح نموده که با عنایت به عوارض منفی اینگونه دخالت های نابجا و گفتارهای ناروا و.. مواردی را تقدیم می نماییم.
۱)- طی نیم قرن اخیر و دقیقا با گذشت پنج دهه از هجوم پناهندگان و فراریان از درگیری های داخلی و جنگ های ناشی از اشغالگری به داخل ایران اسلامی، طرح های متعددی با هدف ساماندهیِ آنان، توسط مسئولان کشوری و نهادهای انتظامی و امنیتی تهیه و برای اجرا به مجریان میدانی اعلام گردیده لکن هر بار بدلایل مختلفی، از جمله تداوم مشکلات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و یا درخواست بزرگان و علمای محلی و مذهبی، فرصت دیگری به این عزیزان داده شده. در عین حال اما همین نگاهِ از روی «رأفت» انسانی و اسلامی و «احساسِ» برآمده از همسویی و همسایگی، موجب افزایش بی رویه ی جمعیت اتباع و مشکلات و معضلات جانبی آنها گردیده و متقابلا نیز سر و صدای هموطنان و مردمان را در آورده است.
۲)- اینکه شما شرعا و اخلاقا وظیفه دارید با کسانی که به علل مختلفی امکان زندگی در خانه و محل زندگی را نداشته، زیر ظلم و ستم حاکمان داخلی و یا متجاوزان خارجی واقع شده و یا از قحطی و دیگر عوامل طبیعی و ثانوی فراری شده اند، کمک نموده و مورد حمایت شان قرار دهید، امری کاملا مقبول از لحاظ انسانی و رحمانی است. بویژه اگر این دسته افرادِ همزبان، هم فرهنگ و همسایه ی مسلمان، بعضا حتی از مذهب و مکتب مشترک نیز برخوردار بوده باشند. در عین حال لکن اگر در مرحله ای زمانی و مکانی، تعداد این مجموعه به اندازه ای برسد که کیان مذهبی، جمعیتی، امنیتی و نظامیِ کشورِ پذیرنده را به مخاطره انداخته و از سویی عدم حضور این اشخاص در «زادگاه» و «بوم جای» اصلیِ خود، موجبات روی کار آمدن رقبای قومی و معاندان فرهنگی و اعتقادی را فراهم نماید، چیزی جز خیانت به هر دو ملت، کمک به دشمنانِ تاریخی و تمدنی و پذیرش ذلت و خواریِ ابدی را به دنبال خواهد داشت آیا!؟.
۳)- طی ماه های گذشته برخی افراد ناآشنا با تحولات منطقه ای، بی اطلاع از نقشه و برنامه های پشت پرده ای و نابرخوردار از تحلیل صحیح پیرامون کینه توزی های معاندانِ بیرونی نسبت به ایرانیان اهورایی و عاشورایی، ضمن نشستن در جایگاه رفیع «علمای»دینی و در آوردن ادای «منبری»های معروف و مذهبی!، با «درشت گوییِ»غیرمعمولیِ خود، مامورین و مسئولین انتظامی و دست اندرکارانِ ساماندهی اتباع غیرمجازِ میلیونی را «تهدید» به شکایت در محاکم حقوقی و قضایی! نموده و آنان را به «مهاجر هراسی» و همراستا با باندهای «مسلمان ستیزی»! متهم کرده که در همین رابطه مناسب است توجه ایشان و همفکران شان را به نکات زیر جلب نماییم.
الف)- پذیرش مهاجران در تمام نقاط جهان، بر اساس نظریه ی همه ی قانونگذاران بین المللی و حتی از نگاه شارع مقدس و علمای دینی و مذهبی، دارای چارچوب های مشخص و محدوده های معین بوده و بر همین مبنا هر گونه تلاش برای متهم نمودن کارگزاران ملی، به ضدیت با احکام اسلامی، همسایه ستیزی و مهاجر هراسی و.. امری کاملا متناقض با رویه ی نیم قرن مهمان پذیریِ ایرانیان بوده و بیش از هر چیز حاکی از «کم دانیِ» گوینده و یا اقدام تعمدی برای اختلاف انگیزی تلقی خواهد.
ب)- مردمانی که به مدت ۵۰ سال، علی رغم حضورِ گاها دولت های مبتنی بر انتخابات ملی، تامین حداقلیِ بنیان های امنیتی و رشد زیرساخت های اقتصادی، حاضر به حضور در سرزمین اجدادیِ خود نشده و تمام املاک و اسباب خود را رها کرده و بدون هیچگونه تعصبی، ناموس وطن را ترک فرموده و مدیریت و تولیت آن را به رقیبان قومی و معاندان تاریخی بسپارند، نه تنها به نسل های بعدی و فعلی خیانت نموده بلکه حتی به تاریخ و تمدن پیشینیان و دستاوردهای هزاران ساله ی گذشتگان نیز پشت کرده اند.
ج)- اینکه به بهانه هایی همچون روی کار آمدن حاکمانی از قبایل پشتونی و یا قبل تر از آن حضور اشغالگرانی از قدرت های شرقی و غربی، طیف بیش تری از ساکنان بومی و قومی، آنهم بدون هر گونه حساب و کتاب قانونی و شرعی، نیمی از جمعیت کشورت را راهیِ همسایه ای مانند ایران اسلامی نمایی و بمحض تصمیم برای سازماندهی آنان و اخراج نفوذیان و براندازانِ متصل به دستگاه های جاسوسی و اطلاعاتی خارجیان و ..، بلافاصله نظام را متهم به افغانستانی ستیزی و تعابیر گمراه کننده ی دیگری نمایی، قطعا همنوایی با دشمنانِ هر دو ملت و جسارت در حق آنانی خواهد بود که سال ها با رعایت قانون، به کسب و کار مشغول و به پیشرفت های بالایی نیز نائل گردیده اند.
نکته)- به سیاست مداران، منبریان، مداحان و ملبسان بیرونی، که معمولا بلندگوهایی را تصاحب کرده اند، سال هاست از قِبلِ حضور در حوزه های دینی و مراکز علمیِ جمهوری اسلامی به جایگاهی رسیده و پایگاهی برای خود بدست آورده اند و البته هر از گاهی هم با گرفتن قیافه های حق به جانب و دخالت در تصمیمات دولتی و ملیّ، موجبات بی حرمتی به میزبانان و مهمانان را فراهم می کنند!، صمیمانه توصیه می کنیم از طرح مباحث خارج از گلیم و دخالت های بیجا و فاقد مبنا جد‌ّا خودداری و از طرح امور غیرمبتنی بر قوانین و ضوابط کشوری و لشکری پرهیز فرمایند.
