هشدار به هموطنان ایرانی؛ کسب اسرار داخلی از طریق «خانه پایان» و «سرایداران» خارجی
به قلم: امان الله دهقان فرد
نفوذ سازمان یافته و از قبل طراحی و برنامه ریزی شده ی اتباع «نامجازِ»بیگانه در اماکن عمومی، خصوصی، زیارتی، سیاحتی و ترددگاهی هموطنان ایرانی، همچنین جمع آوری اطلاعات و اخبار آشکار، پنهان و ممهور به مُهر حیطه بندی و دسترسی به آخرین تصمیمات و اقدامات ماموران، مسئولان و مدیران عالی، میانی و میدانی و حضور بی دردسر، راحت، بدون واسطه و حساسیت نازا در منازل شخصی، مراکز جمعیتی و مناطق دارای طبقه بندی ظامی، امنیتی و تامینی و… تنها بخش معدودی از «سود و بهره»ی معاندان، منافقان و مزاحمان درونی و بیرونی و از سویی «ضرر و زیان»های وارده به پیکره ی نظام سیاسی، امنیتی، مدیریتی و ارتباطاتیِ ایرانِ اسلامی است که: به کارگیری مهاجران بی هویت و فاقد شناسه و شناسنامه به وجود آورده، شوربختانه و با کمال تاسف، سال هاست در بسیاری از نقاط حساس و بیخ گوش ماموران و مسئولان در حال وقوع است و روز به روز بر دامنه ی طولی، عرضی و عُمقی آن افزوده شده است و اقدام جلوگیری کننده، قابل ملاحظه و بازدارنده ای نیز برای تقلیل و یا پایان دادن به این پدیده ی حقیقتا خطرناک و نامبارک اندیشیده نشده است.
در همین زمینه مواردی یادآور می شود:
۱)-ضمن اعتذار پیشاپیش از عموم خوانندگان، هموطنان و مسئولان، واقعیت اما آن است که بخش عمده ای از اعضای جامعه ی ما، اعم از مقبولان، عالمان، نخبگان، ماموران و سایر اقشار ایرانیان، در برخورد با حضور اتباع بیگانه و تردد آنها به محیط های خصوصی، خانوادگی و اندرونی خود و اطرافیان، بیش از حد «ساده اندیش»! بوده و کمتر از همسایگان و سایران «دل پریش» می شوند!
به تعبیری دیگر، در حالی که اکثریت زنان و مردان ایرانی، گاها حتی برای بروز اطلاعات فاقد ارزش، عادی و آشکارشان به اعضا و نزدیکان درجه ی یک خانواده و شریک زندگی خود نیز «بسته» عمل کرده و با «سختگیری» برخورد می نمایند، وقتی اما با موضوع اتباع و باغبانان، سرایداران و نظافتچیان آنان روبرو می شوند، عامدانه و یا از روی جهل و ناآگاهانه، «تمام» و یا حداقل «بیشترِ» امور «مَگو» و «پنهان»را در اختیار ایشان قرار داده، ساده انگاری شان گُل کرده! و حساسیت ها را به کلی فراموش می فرمایند!؟
۲)- نمی دانم مسئولان کشور که قانونا بایستی پیش از دیگران برای به صدا در آوردن «زنگ هشدار» اقدام نموده، قبل از وقوع واقعه، نسبت به حساسیت زایی در بین اعضای جامعه فکری اساسی صورت دهند و به عنوان وظیفه ی اخلاقی، شرعی و حقوقی، از استقرار افراد «تازه وارد» و یا استفاده از اتباع «بیگانه» در تار و پود نظم اجتماعی و نظام خانوادگی ممانعت بعمل آورند و خود، خانواده و اطرافیان شان در عدم بکارگیری این قبیل مهاجران و غیر وطنیان، «پیش قدم» باشند، چرا متوجه خطرات ناشی از «درز» اطلاعات و «نشتِ» محرمانه جات توسط صدها هزار نفر از همین بیگانانِ فاقد هویت و پراکنده شده در باغ ویلاها، بیوت اَعلام و علما، محله ی زندگانی و رفت و آمد «آقا» و «خانم»زاده ها و منازل اشخاص دسترسی دار به اخبار ارزشمند نظام اسلامی نمی شوند!؟ و یا اینکه چگونه «عمدا» چشم مبارکشان را به روی این قبیل موضوعات خطرناک بسته و می بندند!؟
۳)- حضور گسترده و بی نظم و ضابطه ی اتباع بیگانه، تحت عناوین سرایدار برج ها، باغ ها، پاساژها، منازل و مراکز عمومی، خصوصی و شخصیِ متعلق به شخصیت های دولتی و متولیان اصلی و فرعی امور کشوری، لشکری و ملی، که طبیعتا محل برپاییِ مهمانی ها و مرکز تجمع و تردد آشنایان، دوستان، و مرتبطان آنان نیز محسوب می شود، آن هم در حالی که همه می دانیم دشمنان بیرونی و منافقان درونی برای به دست آوردن کوچک ترین اطلاع از تصمیمات و تمهیدات مسئولین و مامورین و جاسوسی از هویت و شأنیت ایشان، تمام ابزار و اسباب دست ساخته و ناشناخته را به کار گرفته و می گیرند، معنایی جز افزودن به «دلنگرانی»های عمومی، افزایش «دلهُره»های جمعی و «پیشوازی» از نفوذ عوامل و عناصر دشمنان بیرونی بین هموطنان ایرانی، نخواهد داشت!
فراموش نکنیم تا وقتی که عده ی قابل توجهی از نمایندگان مجلس، اعضای دولت، زیر دستانِ سران محترم قوا و حتی دست اندرکاران نظم عمومی و موظفان تامین امنیت فردی و جمعی، شخصا برای به کارگیری اتباع غیرقانونی و حتی افراد جوازدارِ ایشان در منازل، مراکز و متعلقات خود و اطرافیان دقت کافی به خرج ندهند و دستورالعمل های حفاظتی و حراستی اعلامی و الزامی را عملا زیر پا گذارند و به جای استفاده از جوانان بیکار و فاقد شغل و مسکن ایرانی، ترجیحشان آوردن نیروهای نظافتچی، تدارکاتی و سرایداریِ غیروطنی و ارایه ی امکانات متنوع و متعدد اقامتی، سازمانی و مالی به آنان باشد، آگاهانه و متعمدانه به هشدارهای دلسوزان و کارشناسان امر، ارزشی قائل نشده و نهایتا با دست خود، اعتماد عمومی را خدشه دار و زمینه ی افشای اسرار و اخبارِ مُلک و ملت را فراهم می نمایند.
در این صورت سرمامورانِ سرویس های جاسوسی، عوامل سفارت های خارجی و هادیان عناصر نفوذیِ درونی و برونی خیال شان از شناسایی محل تردد افراد مهم، کشفیات دانشمندان، جذب نخبگان و زبدگان و مواردی مانند آن، به کلی راحت بوده و با کم ترین هزینه، بیشترین بهره را برای اقدامات ناشایست خویش به دست می آورند.
