زشتی های فوتبال بیش از زیبایی هایش است
به قلم محسن بابادی- کارشناس ورزشی پرتو جنوب
هرچه درباره نقش اخلاق در فوتبال بگوییم کم است. متاسفانه بسیاری از مربیان رده های نوجوانان و بالاتر، در حالی که هنوز تیم خود را نبسته و بازیکنان مدنظرشان را جذب نکرده اند، برای افزایش کیفیت، رونق بخشیدن به تمرینات و به حدنصاب رسیدن بازیکنان جهت تمرینات بدنسازی و آماده سازی، در کنار محدود بازیکنان انتخاب شده، از بازیکنان تستی زیادی که شانس پیوستن به دیگر تیم‌ها را داشته سوء استفاده کرده و نه آن ها را انتخاب کرده و نه عذر آن ها را خواسته که تا هنوز زمانی برای نقل و انتقالات و بستن دیگر تیم ها وجود دارد، شانس خود را برای حضور در جاهای دیگری امتحان کنند.
پس تا دقیقه ۹۰ نگهشان داشته و فرصت تصمیم گیری را از آن ها گرفته و پس از طی مدت زمان آماده سازی یا اتمام اردو ها، جلوی چشمشان بازیکنان نورچشمی و از پیش تعیین شده را به تیم اضافه می کنند و تستی ها را در حالی که شانس حضور در هیچ تیم دیگری ندارند، به حال خود رها کرده و آن موقع متوجه می شوند که چه اشتباهی کرده و به چه راحتی بازیچه دست آن مربیان قرار گرفته اند.
در حقیقت این مربیان خودخواه انگیزه، آمادگی، آینده و اعتماد آن بازیکنان را قربانی منافع شخصی خود کرده و پس از استفاده ابزاری از آن ها، عذرشان را خواسته و سبب آسیب های جسمی و روحی متعددی به آن ها می شوند. به خاطر همین بازیکنان شایسته و مستعدی که می توانستند در باشگاه های دیگری جذب و استفاده شوند، بعضا یک فصل بدون تیم مانده و ممکن است برای همیشه فوتبال را کنار بگذارند. پس این مربیان از نیت و خواست درونی خود مطلع بوده، اما با بی شرمی هرچه تمام تر لگد به بخت آن بازیکن نگون بخت زده و در حقیقت به چشم سیاهی‌لشکر به وی نگریسته اند.
بیشتر بخوانید:
مواردی که نباید در مدارس فوتبال نادیده گرفته شوند
در حالی که آن مربیان به نیکی می دانند بازیکنانی که برای تست آمده، بسیار باانگیزه و پرتلاش درصدد نشان دادن خود هستند و با ایجاد یا افزایش حس رقابت در تمرین، کیفیت تمرینات آماده سازی و پیش فصل را بالا می برند، از طرفی آن بازیکنان نیز از نیات شوم آن مربیان مطلع نیستند. یا اینکه برخی مربیان برای بهتر شدن نتایج تیمشان، بازیکنان باکیفیت را با وعده وعید دروغ از چنگ دیگر تیم ها درآورده و پس از عقد قرارداد، از انجام وظایف خود سرباز زده و به هیچ کدام از قول‌های خود عمل نمی کنند. یا اینکه برخی دیگر از مربیان پیشنهادات خوب دیگر باشگاه ها را به بازیکنان نگفته و به جهت نیاز خود به آن بازیکنان، مانع پیشرفت آنها و حضورشان در باشگاه های بهتر می شوند.
پس دنیای فوتبال آن قدر هم که از تمرینات و مسابقاتش پیداست، زیبا نیست و مسایل تلخ و پشت پرده زیادی داشته و استعداد های زیادی زیر چرخ دنده برخی مربی نماها له شده و اینهایی هم که به پیشرفت می رسند، تنها بخش ناچیزی از ظرفیت های فوتبالی کشور هستند که یا با خوش شانسی از گزند چنین مربیانی در امان مانده اند، یا با نیک بختی مسیر فوتبالی‌شان بی دردسر طی شده است.
