شعله های آتش در طبیعت کوهستان، پاسکاری مسئولان کازرون و شهرستان!
به قلم: امان الله دهقان فرد
توضیح) عصر و غروبگاهِ پنج شنبه ۸/شهریورماه/۱۴۰۳ و همزمان با شب جمعه و حضور مردم در جوار امامزاده سید حسین(ع) شهرستان کازرون، شعله های آتش، طبیعتِ کوهستان روبروی این مکان زیارتی را در بر گرفته، دود آن بخش وسیعی را آلوده نموده و دلنگرانیِ تعدادی از باغداران و سکنه ی اطراف را بدنبال داشته است. با توجه به چشمدیدهای شخصی و پیگیری های بعدی نکاتی را یادآور می شویم.
۱) قرار گرفتن انبارگاه زباله، آنهم در نزدیک ترین نقطه به بالادست زیارتگاهِ لازم الاحترامِ امامزاده، آتش سوزی های گاه و بیگاه بوجود آمده، عدم پیش بینی نکات حفاظتی جهت ممانعت از نفوذ شُعله های برخاسته به طبیعت کوهستانی و املاک شخصیه و پیرامونیه و از همه مهم تر عدم پیش بینیِ پایگاه آتش نشانی برای اتفاقات احتمالیه، از جمله مواردی است که مشکلات عدیده ای را برای ساکنان، رهگذران و همگان فراهم کرده است.
۲) اینکه از ساعت ۵ بعدازظهر زبانه های آتش بخشی از کوهسار را فرا گرفته، دود و شعله های آن در منظر و مرئای رهگذران، زائران و اهالی محل قابل مشاهده گردیده و علی رغم تماس های مکرر و متوالی با ایستگاه های متولی در مناطق پیرامونی نه تنها هیچگونه پاسخی دریافت نکرده، بلکه با شانه خالی کردنِ مامورین از انجام وظیفه ی ذاتی و تشکیلاتی، اقدام به پاسکاریِ تماس ها به سمت و سوی دیگری فرموده و از همه تاسف زاتر اکثریت شاهدان نیز با «بی تفاوتی» از کنار آن عبور کرده و.. از آن دست مواردی است که هر بیننده و شنونده حقیقتا بایستی به حال و روزش گلایه مند گردند!.
۳) در نبود مامورین رسمی و مسئولین اداریِ مربوطه، حضور تنها تعدادی از صاحبان باغ های پیرامونی و اعضای خانواده های ایشان، آنهم با امکانات پیش پا افتاده ی سنتی!، قابل ملاحظه بود. در این میانه تلاش چشمگیرِ مردی بومی، حاضر در فیلمک پیوستی، برای آوردن آب از امامزاده و انتقال دستیِ آن به نقطه ی آتش سوزی، قابل تقدیر بوده و ای کاش حالا که خبری از مامورین وجود نداشته، بعنوان اقدامی در خور توجه، و با هدف فرهنگ سازی، مورد تشویق و تمجید قرار می گرفت!.
۴) با توجه به اینکه بعنوان یک شهروند، شخصا شاهد اصل ماجرا و اطفای حریق توسط انگشت شمارانی از خاموش کنندگان بودم و سپس از طریق تعدادی مسئولان مورد را پیگیری کرده ام، نکات زیر حائز توجه است:
الف) علی رغم تمام تماس ها متاسفانه تا ساعت ۲۰ و ۳۰ دقیقه ی شب هیچ خودروی آتش نشانی از مرکز شهرستان و یا مناطق داخلیِ تقسیماتی اعزام نگردیده و تنها با حضور دیرهنگام واحد عملیاتی آنهم از شهرستانی دیگر!، کانون آتش خاموش گردیده است.
ب) بنا بر اظهارات حداقل سه تَن از مسئولین مرتبطه در شهرستان، ظاهرا این امر، عدم اعزام واحدهای آتش نشانی، رویه ای معمول بوده و در صورت تَکرار موارد مشابه، بعد از موافقت بالاترین مقام اداری، یعنی شخص فرماندار و یا شهردار، امکان اعزام وجود دارد!.
چ) تنظیم این گزارش، به مفهوم نادیده گرفتن زحمات مامورین مربوطه در سلسله مراتب اداری نیست بلکه صرفا یادآوریِ موردی است که توسط نگارنده مشاهده گردیده و جهت اصلاح اشتباهات و یا سهل انگاری هایی که احیانا در اینگونه مواقع بوقوع پیوسته و زمینه ساز دلنگرانی، دلخوری و احساس غفلتِ عمومی از بی توجهی به منابع طبیعی و اموال شخصی گردیده و می گردد، تقدیم می شود. امید است با مطالعه ی این وجیزه از بازتکرار آن طی ایام آینده، ممانعت بعمل آمده و چنانچه نیازمند بازتعریف و یا اصلاح قانون باشد، اقدامات مقتضی صورت گیرد.
ان شاءالله.
