چکادها و نام آوران شعر پارسی معاصر «۱۰» ـ دکتر رضا براهنی

گل بر گستره ی ماه
اعتباری است برای تن آب،
شست و شو دادن گیسوهایش.
خنده اش- معجزه در معجزه اش-
انفجار همه گل هاست سوی گل هایش.
او که منصور زنان در همه جاست،
چهره اش، نعره ی زیبای انالحق هاست.
مقطع قلب پرنده ست صمیمیت او.
خواب را می ماند،
اما،
در کنار من خاکستر خوابش،
خفته است.
گل که بر گستره ی ماه قدم بردارد، اوست.
و خداحافظی اش،
آن چنان چلچله سان است که من می خواهم،
دائماً باز بگوید که: خداحافظ، اما نرود.
و سخن گفتن او،
مثل اسطوره ی یک جنگل شیشه است، که بر سطحش،
بلبل از حیرت، دیوانه شده، لال شده است.

***

_ برای معرفی و نقد کتاب تازه چاپ شده تان! در این ستون، تماس بگیرید.
_آثار ادبی خود را همچنین می توانید در واتس آپ یا ایتا به شماره ۰۹۱۷۸۲۲۵۸۴۸ علی حاتمی «ع.آیدین»، ارسال فرمایید.
_ به همراه اثر، عکسی «حتی الامکان غیر پرسنلی» از خود بفرستید.

علی حاتمی «ع. آیدین» – دبیر سرویس ادبی پرتو جنوب