دلم پرواز می‌خواهد به دشتی بی‌کران ،پرنور به مانند حواصیلی، عقابی، چرخ ریسک و شاید پوپکی مسرور به رودی که سرودی نرم و آهسته بخواند بر دلی مجروح به گنجشکی که شاد و مست بگوید قصه‌ای از دور دلم پرواز می‌خواهد در اندوه پریشانی که می رقصد بسان بید مجنونی معلق در مسیر باد به چنگ و نغمه‌ای پرشور به چشمان چراغی در خم کوچه نشسته قامتش در انتظار پیچ نامحدود دلم پرواز می‌خواهد پس […]
گیرم شبیه معجزه در پیچ و تاب عشق دستی دوباره زنده کند التهاب عشق بر من نماز مرده بخوان اینکه عمر نیست وقتی که خوانده فاتحه ما جناب عشق دلتنگ خنده های تو بودن گناه نیست وقتی که در بساط دلم غیر آه نیست دیگر چگونه ساحل آرامشت شوم وقتی که جزر و مد دلم دست ماه نیست وقتی که طعم مرگ چشیدم نیامدی در انتهای درد بریدم نیامدی ای آفتاب روی تو رویای ظلمتم […]
به قلم: شفیعیان جریان ناسیونالیسم و یا دولت -ملت گرائی یک جریان جدید مربوط به بورژوازی و سرمایه داری جدید است؛ از دوران رشد سرمایه داری و به ویژه از دوران رنسانس به بعد اما جریان ناسیونالیسم و ملی گرائی یا ملت گرائی در ایران از اوائل قاجار آغاز می شود به خصوص بعد از این که کتیبه داریوش هخامنشی در بیستون کرمانشاه «که به سه زبان پارسی هخامنشی و عیلامی و بابلی نوشته شده» […]
سلام ای معنی باران سلام ای حضرت خورشید سلام ای آفتاب شرق سلام ای صبح پر امید سلام ای آنکه مقصود تمام مبتلایانی سلام ای تکیه گاه من میان یاس یا تردید **** منم آن خاک گرمی که دیار مرزدارانم من آری پرورشگاه تبار ناخدایانم جنوبی سر به زیر اما همان همسایه دریا پر از موج غرور حتی اگر آتش به دامانم **** از اینجا تا حضور تو اگر چه راه بسیار است مرا با […]
شعرها شعرها سر باز کرده اند! همان شعرهایی که کارگر بوده‌اند! جهان اکنون عقربی شده است و دست های بشر بر سر چقدر یادآور چلیپا بر جلجتاست ! شاعران هنوز هم با بیتی جنگ ها را سرد میکنند… مرزها را برمی دارند… و گاهی از سرسنگینی ی سکوت کوه می سازند … اما اما گاهی نمی‌توانی با دست هایت چای بنوشی یا با چشمهایت … می دانم شعرها می‌توانستند اردیبهشت بال در بیاورند! سر […]
«سایه» از پشت دل بازترین پنجره می تراود دشت نیلوفرانه آفتاب باد می گذرد چلچله پرواز را می رقصد گم می شوم می رسم به تو سایه می افکند بت می شوی و دریچه رو به آیینه گشوده می شود * «کدام جاده» مسافر کدام جاده ای نسیم کدام دره با آمدنت پنجره شکفت غبار نیلی شب گرفته شد تنهایی پر زد تا ابر سپید خورشید بارید در خنک پسین باد در آهنگ صدایی که […]
چشم تو به قدر چشمه نیکوست صیاد خمار چشم آهوست چون ماه به زیر طاق ابروست *ای سرو بلند قامت دوست وه وه که شمایلت چه نیکوست* عطری که دلت به کوچه می‌داد باران به بنفشه‌ها نمی‌داد ای داد از این نگاه و بیداد *در پای لطافت تو میراد هر سرو سهی که بر لب جوست* هر کس گذرش به سویت افتد از خنده ی غنچه‌ها بپرسد چون باغ گلی که صبح خندد *نازک بدنی […]
به قلم: دکتر محمود دهقانی هنگامی که آفتاب همچون تشت طلا در واپسین رمق روز می رفت تا در پشت کوه بورکی پنهان و چتر شب باز شود، مادرم به من مژده داد که فردا پدرت برای خرید عید نوروز، به کازرون می رود و تصمیم دارد تو را همراه خودش ببرد و از کازرون به فامور و شاپور و چنارشاهیجان هم سر می زند و می توانی در بازار کازرون کت و شلوار نو […]
زخمی زِ یکی حادثۀ شوم شدند از آتشِ اِنفجار، مَصدوم شدند یک عِدّه عزیزِ هموطن در پیِ آن از شِدّتِ اِنفجار مرحوم شدند * در عرصۀ کار، خون، فراوان دادند هستی به رَهِ قرار و پیمان دادند در آتش و دود، جمعی از هموطنان مَصدوم شدند و عِدّه‌ای جان دادند * ازسوختنت دلِ وطن پُرخون شد ایران ز غمِ تو، پُر غم و مَحزون شد ای بندرِ زخم خورده، در ساحلِ تو فریاد و جفا […]
به قلم: نیره محمودی راد – دانش آموخته و مدرس زبان و ادبیات انگلیسی، لارستان استان فارس رمان «دختر قانا» نوشته سیروس ممبینی به گونه برخی از فیلم های ایرانی دارای شگرد و هیجان داستانی است و به خواننده ای که در تب و تاب فرجام آن است اجازه می دهد تا در اوج خیالپردازی، سرنوشت دلخواهی را برای قهرمانان قصه رقم بزند. این رمان با نماهای دلپسند هر چند هنگام واژه چینی دچار چند […]
به قلم: گودرز شفیعیان سعدی شیرازی یکی از بزرگترین شاعران، نثر نویسان و سخنوران ایران در قرن هفتم هجری می باشد. وی همزمان با حکومت اتابکان فارس که بر قسمتی از جنوب ایران حکمرانی داشتند زندگی می کرد، دورانی که بعد از ضعیف شدن سلسله سلجوقی حکومت هائی در قسمت های مختلف ایران روی کار آمده بودند. دوران سعدی همچنین همزمان بود با حمله مغولان به ایران که از تقریباً سال ۱۲۲۰ میلادی انجام گرفت […]
به قلم: نیره محمودی راد آن زمان که دختربچه ای بودم، با دامن نارنجی کوتاه پرچین، بلوز سبز آستین کوتاه و موهای بر شانه ریخته و کمی نامرتب، در گوشه ی حیاط سیمانی خانه خود را در نگاه دوربین جا داده بودم، آنچه قاب دوربین را زیباتر می کرد درختچه های پر پشت پنبه بود که سبزی برگها و سفیدی گلهایش به رنگ مات تصویر جلوه خوشایندی داده بود. شاخ و برگ های پرپشت پنبه، […]
