«گل سرخ تنت» گل سرخ تنت آیینه ی جمعیت را سرشار کرد و شاخه خیابان را پر بار * هم بدانگونه که تو چون برگی بر خاک افتادی از گلدسته های مسجد آدینه شکوفه های دعا فرو می ریخت و کبوتران که در تلاطم آیینه آواز گمشده خود را باز می گشتند پرواز خود را از سر گرفتند * هیچ خورشیدی بدینگونه مزرعه ای را ننواخت که تو با گل سرخ تنت سپیده دم را […]
نیره محمودی راد- لارستان درختان سربرافراشته ی نارون سرتاسر خیابان را زیر چتر رنگارنگ خود پوشانده بودند. نسیم صبح پاییزی لرزه بر شاخ و برگ درختان می انداخت و گاه چند برگی زرد و خشک از بلندای نارونی، آرام و بی صدا بر زمین می افتاد و در میان انبوه برگ های خزان زده گم می شد. پاکبان محله را هفته ای سه بار می دیدم. صدای خش خش جارویش روی سنگفرش پیاده رو به […]
اجاق خاموش کنون دیری ست کسی از زیر آن نخل بلند خسته ی تنها نمی گوید نمی خواند کسی از پشت آن نارنج های پیر نمی گرید نمی خندد من این جا می تراشم پیکر تندیس تنهایی اگر ای باد ز آن سامان گذر کردی بر آن در اشتیاق روشنایی خفته در ظلمت بر آن بر باد داده خرمن ایام بر آن غمگین اجاق سرد بی آتش بر آن نخل بلند خسته ی تنها […]
به قلم دکتر محمود دهقانی آقای محمد مهدی احمدی رایزن فرهنگی ایران در کشور اسپانیا که پیش از این رایزن فرهنگی خانه سیاسی ایران در دوحه ی قطر بود، هم اکنون کشور محل ماموریت خود اسپانیا را معرفی کرده و می گوید: “اسپانیایی ها ایرانیان را شهروند درجه دو نمی بینند”. فرمایش رایزن فرهنگی را که شنیدم برافروخته با خود حرف علی دشتی را زمزمه کردم که “ای بدبختی!”. مگر چه بر روزگار شهروند ایرانی […]
خراب تر ز من اسیر عشق ناب دیده ای؟ شکسته تر ز من تو در خیال و خواب دیده ای؟ مرا به بند می کشد دو چشم بی ریای تو صدا شکسته می شود که آفتاب دیده ای؟ تو عشق می نویسی و من از تو می کنم سؤال سؤال عاشقانه را تو بی جواب دیده ای؟ ز دیده اشک می چکد که بوی عشق می دهد تو بوی دلکشی مثال این گلاب دیده […]
به قلم: نیره محمودی راد (در فصلی که بوته های هندوانه شروع به بار می کردند ناطور در سر جالیز گذاشته می شد. غذای روز و شب ناطور از مطبخ خان برده می شد. دو سالی که امیرقلی به خدمت اجباری بود غذای ناطور را گلابتون می برد. گلابتون به اسب سواری علاقه مند بود. جَنَم این کار را بسان پسری داشت، حتی جسورتر بود.* *دل بلقیس ، مادر گلابتون، از هنگام رفتن تا برگشتنش […]
گفت کسی را ندیدم که از خیابان آینه بگذرد و کاملاً شبیه خودش باشد. گفت: مردی ندیدم با ساعت های آبی و نسترن های بنفش. گفت: شاعری را ملاقات نکردم با یک بغل کتاب. و گفت: بله داشتم می گفتم که…. اما من درست رو به رویش ایستاده بودم. ۲ شاید کسی آمده بود از سفر و من نمی دانستم و پنجره ها بسته بود. شاید چیزی آورده بود و ندیده بودم. شاید صبح […]
تمام حرف من شکسته ست تمام من شکسته ست تو دست شسته ای از زندگی و از مرام آب گل ها چه شیپورها روی دست ایوان ها بجا می‌گذارند … تمام حرف ما باران است تمام ما ۲ هیچ گلی پای برگش نمی ماند اینجا انگار که پاییز ازچشم باد افتاده باشد ! هر گلی به سینه نمی ماند ! من از کفشِ صبح ریگ ها بیرون کشیده ام ! بماند که برای غروب […]
به قلم دکترمحمود دهقانی خانم “ویرجینیا ولف” نویسنده نامدار انگلیسی یکی از بنیانگذاران جنبش مدرنیزم بود که نخبگانی چون “گرترود استین”، جیمز جویس”، ” عزرا پاند” و “توماس الیوت” نیز بیش از ۵۰ سال ادامه دهنده راه آن بودند. از” اورلاندو” شرح حالی که در ۱۹۲۸پرسر و صداترین اثر بود نبایدسرسری گذشت چرا که اصول و فاصله دوجنس مونث و مذکر را در اروپا ی قرن بیستم زیر سئوال برد. اما کتاب های دیگر او […]
۱ لعنت بر دهانی که بی موقع هم باز نشد بگوید دوستت دارم ۲ ترکش این همه بچه بازی برای چیست مثل تیر نامرد حرفت را مردانه بزن ۳ نای صحبتم نیست و تنم گوشه گوشه اش تیر می کشد شبیه ایران که از درد دو قرن سکوت کرده بود ۴ قرارمان چهارشنبه عصرها پای همان نیمکت همیشگی تو غزل غزل باران می شوی من لب هایت را رباعی می کشم […]
«فریدالله ادیب آیین» یکی از تاثیرگذارترین چهره های تاریخ هنر مدرن افغانستان است. رویکرد نوآورانه او به نقاشی، که با تکنیک امضای «نقاشی قطره‌ای» مشخص می‌شود، باعث خلق آثاری ماندگار در دنیای هنر شده است. در این متن، به تحلیل برخی از آثار برجسته او می پردازیم و اهمیت و تأثیر آن ها را بررسی می کنیم. ادیب آیین زاده ۱۶ آبان ۱۳۴۴ هرات، هنرمند پژوهشگر، منتقد و مجموعه دار آثار فرهنگی، تاریخی افغانستان، مالک و […]
۱ صندلی ها میز را در آغوش می کشند من دندانم را با انگشتانم یک تلویزیون در سرم سوپ سوسک پخش می کند تاریکی چه صدای بلندی دارد! ۲ تلویزیون لعنتی مثل کله ام پر کانال ها خودم را به کانال میزنم که در فکرش باشم جریانی از انسان! چقدر شبیه شامپانزه‌ها کانالی از زن ها و جنگ ها! ۳ برگ های پانچ شده در زون کن ها قفسه ای که درد جمع می […]
