ویژگی‌های یک عزادار واقعی «امام حسین (ع)» چیست؟
یک کارشناس علوم قرآنی گفت: عزاداران «امام حسین (ع)» را نماد مظلومیت می‌دانند در حالی که اگر قرار است عزاداری به کمال افراد ختم شود باید نگاهمان به نوع عزاداری‌ها تغییر کند باید به شیوه‌ای عزاداری کنیم که کمالی در ما رشد و تعالی یابد آنگاه می‌توانیم ادعا کنیم که عزادار «سید الشهدا (ع)» هستیم.
به گزارش پرتو جنوب، سید مهدی واعظ موسوی در گفت‌وگو با میزان پیرامون سیره سیاسی «امام حسین (ع)» گفت: دوره امامت «امام حسین (ع)» دوره‌ای ویژه بود، در این زمان فردی به نام یزید بر صندلی حکومت جامعه اسلامی تکیه کرده بود که، اما علنا به مبارزه با اسلام پرداخته بود اگر چه بر جای «پیامبر اکرم (ص)» نشسته بود، اما هرگز رواج دهنده دین و توسعه دهنده اسلام ناب محمدی نبود.
وی به دلایل قیام «امام حسین (ع)» اشاره و بیان کرد: معاویه فردی بود که در ظاهر قواعد و اصول اسلامی را رعایت می‌کرد، اما وی علنا با اسلام مبارزه کرد در اینجا بود که «امام حسین (ع)» مبارزه طاغوت را در دستور کار قرار دادند و سکون، سکوت و یا تقیه را جایز ندانستند.
ویژگی‌های یک عزادار واقعی «امام حسین (ع)» چیست؟
واعظ موسوی تاکیدات «امام حسین (ع)» در مبارزه با ظلم را مهم دانست و اظهار کرد: «امام حسین (ع)» رویکرد یزید در مقابله با اسلام را به دقت زیر نظر داشتند و وقتی گستاخی‌های یزید افزایش یافت فرمودند: «فاتحه اسلام را باید خواند وقتی پیشوا و حاکمش فردی فاسد همانند یزید باشد». این امر نشان می‌دهد که فساد، ظلم و ستم یزید به حدی بوده است که «امام حسین (ع)» مبارزه علنی را بر هر رویکردی دیگر ارجع دانستند، زیرا عملکرد یزید چیزی جر نابودی اسلام را در بر نداشت. «امام حسین (ع)» تفرقه‌ای که یزید ایجاد کرد را به وضوح دیدند لذا حاضر شدند تا برای زنده نگهداشتن تلاش‌های مستمر «پیامبر اکرم (ص)» و پایدار نگه داشتن اسلام جان خود و عزیزترین افراد زندگی خود را نثار کنند.
وی به اهداف «امام حسین (ع)» اشاره و تاکید کرد: «امام حسین (ع)» قیام کردند تا به اصلاح در امت جد خود اقدام کنند و این امر را بار‌ها بیان کردند، «سید الشهدا (ع)» امر به معروف و نهی از منکر را پیام خود اعلام کردند، زیرا مصادیق منکر و ظلم را به وضوح دیده بودند که در جامعه رواج یافته و این امر به واسطه رویکرد حاکم فاسدی همچون یزید رخ داده بود.
***اصلاح حکومت
این کارشناس علوم قرآنی با اشاره به «امر به معروف و نهی از منکر» ابراز کرد: ا«امر به معروف و نهی از منکر» در سطح وسیع مورد تاکید «امام حسین (ع)» قرار گرفت، زیرا ایشان معتقد بودند که فساد حکومت مردم را به تباهی کشانده است و چنانچه حاکم جامعه اصلاح شود مردم نیز اصلاح خواهند شد در عین حال معتقد بودند نگاه مردم به رفتار حکومت و حاکمان بوده لذا «سیدالشهدا (ع)» به اصلاح دستگاه حکومت پرداختند.
واعظ موسوی به بی بصیریتی مردم در صحنه کربلا اشاره و تاکید کرد: بی بصیرتی برخی مردم در صحنه عاشورا بسیار واضح است آنانی که به پیکر «سید الشهدا (ع)» سنگ می‌زدند مورد شماتت از سوی «امام حسین (ع)» قرار نگرفتند حتی در آن لحظات «امام حسین (ع)» تلاش داشتند تا آنان را در مسیر درست هدایت کنند و زمانی که سر از بدن این امام بزرگوار جدا می‌کردند ایشان هنوز در حال راهنمایی و آگاه سازی آنان از حقیقت بودند.
***«امام حسین (ع)» اسوه مقاومت در برابر ظلم
وی ماهیت مبارزه «امام حسین (ع)» با دشمنان را مورد بررسی قرار داد و اظهار کرد: ماهیت مبارزات «امام حسین (ع)» بسیار ارزنده و قابل تامل است لذا صحنه عاشورا و قیام «سید الشهدا (ع)» همواره به عنوان بزرگترین قیام جامعه بشری دیده می‌شود قیامی که پیام‌های ارزشمندی را در دل خود دارد و در این راستا حتی متفکران امروز جامعه غرب نیز «امام حسین (ع)» را به عنوان اسوه مقاومت در برابر ظلم می‌شناسند.
واعظ موسوی پیرامون قیام «امام حسین (ع)» بیان کرد: نگاهی به محتوای قیام «امام حسین (ع)» نشان می‌دهد ایشان قیام کردند تا بدعت‌ها را از بین ببرند و سنت‌های اسلامی را بار دیگر زنده کنند چراکه یزید سنت‌ها را زیر پا می‌گذاشت و نابود می‌کرد و به دنبال آن به ایجاد بدعت‌های جدید مبادرت می‌کرد.
این کارشناس علوم قرآنی به اشعار یزید و اعتقاداتش اشاره و بیان کرد: یزید حتی اِبایی در بیان اعتقادات نادرست خود نداشت در عین حال او افکار نا درست خود را در مجلسی که اسرای کربلا در آن حضور داشتند در قالب شعر بیان کرد.
واعظ موسوی به سخنان استاد مطهری پیرامون «امام حسین (ع)» اشاره و تاکید کرد: استاد مرتضی مطهری در کتاب خود با عنوان حماسه حسینی بیان کرده «امام حسین (ع) عظمت دید داشتند روش و منطق این امام بزرگواربالاتر از کشته شدن بود، در حد توسعه انقلاب و دامنه خونریزی بود. در اینجا منطقش منطق شهید بود، منطق یک نفر انقلابی بود. منطقش در امتناع از بیعت، منطق یک انسان با شرف بود و نه بیشتر. منطقش در مقابل عامل دعوت، منطق یک سیاستمدار ورزیده و صالح بود و منطقش منطق شهید بود.»
وی پیرامون تاثیر قیام «امام حسین (ع)» از دیدگاه شهید مرتضی مطهری بیان کرد: «امام حسین (ع)» در ملت اسلام حماسه و غیرت ایجاد کرد، حمیت و شجاعت و سلحشوری به وجود آورد، خون‌ها را به جوش آورد. شهادت «امام حسین (ع)» به شکلی نبود که مرعوبیت ایجاد کند، برعکس … عشق، استغناء، غیرت، تحمل و بردباری به وجود آورد، ترس، برده صفتی، گداصفتی، غرور نژادی و ملی را از میان برد. همه این‌ها در حماسه حسینی وجود داشت.
***سیره رفتاری «امام حسین (ع)»
وی به کرامت «امام حسین (ع)» اشاره و تصریح کرد: «امام حسین (ع)» بسیار کریم بودند در روایات آمده است روزی فقیری به سوی «سید الشهدا (ع)» آمد و از ایشان در خواست کمک کرد، امام سوم شیعیان نیز به ملازم خود دستور می‌دهند هر آنچه از پولشان اکنون در اختیار ملازم است را به او بدهند، ملازم پول‌ها را به فقیر می‌دهند و فقیر بعد از گرفتن پول شروع به شمردن پول می‌کند ملازم به او می‌گوید: چرا پول را می‌شماری مگر طلب کار بودی، مگر دندادن اسب پیش کشی را می‌شمارند، «امام حسین (ع)» در پاسخ ملازم می‌فرمایند: حق با اوست طلبکار است، چون آبرویش را گرو گذاشته تا این پول را گرفته است این امر سطح نگاه کریمانه «امام حسین (ع)» را نشان می‌دهد.
**ریشه بی بصریتی مردم
واعظ موسوی به دلایل انحراف در جامعه روزگار ولایت «امام حسین (ع)» اشاره و بیان کرد: انحراف در دوره ولایت «امام حسین (ع)» ریشه اش به روز‌های پس از وفات «پیامبراکرم (ص)» باز می‌گردد در زمانی که شورای سقیفه تشکیل شده و بدون در نظر گرفتن واقعه غدیر خم اقدام به انتخاب خلیفه کرد، آن‌ها به راحتی تاکیدات «نبی مکرم اسلام (ص)»، زیرا پا گذاشتند شورای سقیفه تنها دوماه بعد از واقعه غدیر خم شکل گرفت. همین سطحی نگری مردم ابتدای انحراف و سقوط آنان را رقم زد، مردم به تاکیدات «پیامبراکرم (ص)» بهاء ندادند و سر انجام عاشورا به وجود آمد به بیان بهتر عاشورا نتیجه عملکرد نادرست مردمی بود که با بی توجهی از کنار مهمترین مولفه‌های اسلام گذشتند.
وی در همین راستا ابراز کرد: آن‌ها از ولایت دور شدند و این فاصله روز به روز بیشتر شد تا جایی که بصیرت آنان را تحت تاثیر قرار داد، کوتاهی آنان و ساده انگاری این مردم در اجرایی و عملیاتی کردن بیانات و تاکیدات «پیامبراکرم (ع)» به دوری آنان از حق و فراموشی حقیقت شد تاجای که «امام حسین (ع)» را یک خارجی قلمداد می‌کردند سپس سر از تن این امام بزرگوار جدا کردند در حالی که ایشان تلاش داشتند تا حتی در دقایق آخر عمر با برکتشان آنان را هدایت کنند. راحت طلبی و آسایش در زمان ولایت «امام حسین (ع)» مردم را در خود فرو برد، بسیاری از یاران نزدیک «پیامبراکرم (ص)» به خاطر تغییر در سبک زندگیشان از حقیقت دور شدند، تعدادی از آنان بنگاه‌های اقتصادی را تاسیس کردند و برخی مانند طلحه و زبیر نیز پا در مسیر خطا گذاشته و بر آن پافشاری کردند.
این کارشناس علوم قرآنی به کتاب «پس از ۵۰ سال» اشاره و بیان کرد: در کتاب «پس از ۵۰ سال» نوشته سید جعفر سعیدی به وضوح بیان شده که جامعه اسلامی پس از گذشت پنجاه سال از وفات «پیامبراکرم (ص)» دچار چه مشکلات و آسیب‌هایی شد. در سال ۶۱ هجری قمری «امام حسین (ع)» تاکید می‌کنند از افراد خوب به جز اندکی دیگر باقی نمانده است لذا دست به امر به معروف و نهی از منکر در سطح کلان جامعه زده و دقیقا دست بر روی عامل بسیاری از مشکلات می‌گذارد.
***عبرت از عاشورا
واعظ موسوی به تاکیدات مقام معظم رهبری پیرامون عزاداری برای «امام حسین (ع)» اشاره و تاکید کرد: مقام معظم رهبری در سخنان خود همواره بر این موضوع تاکید دارند که باید از عبرت‌های عاشورا سر مشق بگیریم. نکته قابل توجه در این است که عاشورا هم درس‌هایی را در بردارد و هم عبرت‌هایی که باید به هر دو توجه شود، اما عبرت‌ها بسیار مهم‌تر هستند، حق خواهی و امر به معرف و نهی از منکر ایشان را نمادی ارزنده از انسانیت و مظلومیت در جهان کرد.
امر به معرف و نهی از منکر ایشان را نمادی ارزنده از انسانیت و مظلومیت در جهان کرد
واعظ موسوی عزاداری پیرامون «امام حسین (ع)» را مورد برسی قرار داد و خاطرنشان کرد: عزاداران «امام حسین (ع)» را نماد مظلومیت می‌دانند در حالی که اگر قرار است عزاداری به کمال افراد ختم شود باید نگاهمان به نوع عزاداری‌ها تغییر کند باید به شیوه‌ای عزاداری کنیم که کمالی در ما رشد و تعالی یابد آنگاه می‌توانیم ادعا کنیم که عزادار «سید الشهدا (ع)» هستیم. به قول شهید مرتضی مطهری «امام حسین (ع)» را نباید تنها یک بنیاد قلمداد کرد بلکه باید حرکت را نیز به این بنیاد اضافه کرد تا محتوایی ارزنده پیرامون این امام بزرگوار را در عزاداری‌ها خود در نظر داشته باشیم،
این کارشناس علوم قرآنی خاطرنشان کرد: به عنوان مثال در گذشته برای روشن کردن فضای مسجد نذر می‌کردند تا شمع در مسجد روشن کنند، اما امروز با وجود برق دیگر روشن کردن شمع توجیه عقلانی ندارد، اما همچنان شاهد روشن کردن شمع در برخی از مساجد هستیم بدین ترتیب باید رشد کنیم و سرمایه را در بخشی هزینه کنیم که منافع عمومی را به شیوه‌ای مدرن و کاربردی در بر داشته باشد.
