در عبور از زمستان

پس از بارش مداوم کلمات
کمکت می کنم
زمستان از تو عبور کند
و نگاهت برگردد
به روزهای بر نمی گردد
این نامه خط موربی ست که
مخاطب در همان وهله ی اول بپرسد
این راه به کجا میرود؟
هرگز بی چرا سخن نگفته ام
و چشمانم بی اشاره ی سر انگشتی
رد پایی خونین را دنبال نمی کند
هنوز هم می توان امیدوار بود
از برج های بابل
تا همین آزادی سفید را یکنفس دوید
نکند اسیر توهمات شاعری شده باشم
که در سرزمین خود بیگانه است؟
نه/نه باور نمی کنم این کلمات داغ
در نزدیکی زمین یخ زده باشند
و دستانم بی هوا به راه افتاده اند
آزمایشهای بسیاری لازم است تا
چهره از نقاب کسی بیرون کشید
” اینجا کسی به جای کسی ”
“به اشتباه نشسته است”
و تا پس از بارش مداوم برف
این “شعر” ادامه دارد. . .

آرمان محمدی- شیراز

***

_ برای معرفی و نقد کتاب تازه چاپ شده تان! در این ستون، تماس بگیرید.
_آثار ادبی خود را همچنین می توانید در واتس آپ یا ایتا به شماره ۰۹۱۷۸۲۲۵۸۴۸ علی حاتمی «ع.آیدین»، ارسال فرمایید.
_ به همراه اثر، عکسی «حتی الامکان غیر پرسنلی» از خود بفرستید.

علی حاتمی «ع. آیدین» – دبیر سرویس ادبی پرتو جنوب